💙4💙

183 14 0
                                    

Part-4

   
လူႏွစ္ေယာက္လည္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္စိုက္ၾကည့္ေနၾကရင္း အရင္ဆုံးအသိစိတ္ကပ္လာသူက Prem

"ဟို.....ကိတ္ မွာမလို႔"

ထိုအခါမွ Boun လည္းမတ္တပ္ျပန္ရပ္လိုက္ရင္း

"ရတယ္ ရတယ္ ဘာမွာမလို႔လည္း"

"အဲ့အသည္းပုံကိတ္ေလးနဲ႕ ဟင္....."

*ငါဘာလို႔အဲ့ဒါမွာလိုက္မိတာလည္း*

Boun လည္းဆက္မေျပာဘဲ တစ္ခုခုကိုစဥ္းစားေနေသာ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ၿပဳံးေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ဝန္းထဲကအရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကထြက္စျပဳလာသည္။

"အဆင္ေျပတဲ့ ကိတ္ကိုဘဲခ်ေပးလိုက္ေတာ့ေနာ္"

"ဟိတ္..."

Boun လည္းစကားကိုဆုံးေအာင္နားမေထာင္ဘဲ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ပုံရိပ္ေဟာင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကျပန္ေပၚလာခဲ့သည္။ Boun တစ္ေယာက္သက္ျပင္းသာခ်ရင္း .....

"သတိရတယ္ အရမ္းလည္းလြမ္းတယ္ မင္းကေကာ..... ငါကိုေတာင္မွတ္မိပါ့မလား အဲ့တုန္းကမင္းအရမ္းငယ္ေသးတယ္ေလ....."

က်ဆင္းလာၿပီျဖစ္တဲ့မ်က္ရည္စေတြကို လက္ဖမိုးနဲ႕သုတ္လိုက္ရင္း....

"ငါတို႔ျပန္ေတြ႕နိုင္မွာပါ ဟုတ္တယ္မလား"

Prem တြင္လည္း.......

"ဝုန္း....."

Prem ႐ုတ္တရက္ထိုင္ခုံမွာထိုင္ခ်လိဳက္ကာ လက္ကႏွလုံးကိုဖိရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရႈေနသည္။ ေဘးနားတြင္ရွိေသာ လူမ်ားကေၾကာင္ၿပီးေငးၾကည့္ေနၾကတယ္ ထိုအခါ Pin မွ....

"P'ဘာျဖစ္တာလဲဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လည္းေျပာပါအုံး"

"နင္ကလည္းအလန့္တၾကားနဲ႕ ဘာျဖစ္လာတာလည္း"

ဂ်ဴနီယာေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ေနၾကသည္။Prem က..

"ငါႏွလုံးေရာဂါျဖစ္ေနၿပီလားမသိဘူး"

"ဟင္......"အားလုံးၿပိဳင္တူေရ႐ြတ္လိုက္ၾကသည္

"နင္ဟာကအဆက္အစပ္မရွိ ေသခ်ာေျပာစမ္းပါဟ"

"ငါေလလူတစ္ေယာက္နဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆုံလာခဲ့တာ အၾကာႀကီးဘဲ ၿပီးေတာ့ဒီလိုျဖစ္လာတာဘဲ"

Unusual love ​Where stories live. Discover now