Azer ve Karaca'nın dışarda bir işi vardı, onu halletmişlerdi,eve geliyorlardı.Yılmaz da kapıda abisini bekliyordu,geldiğini görünce yanına geldi.Karaca da orada olduğu için direk söylemek yerine,sadece işi hallettiklerini söyleyecekti.
"abi getirdik.Depoda."
Azer,ona kafasıyla tamam anlamına gelen bir işaretle yanıt vermişti.
Karaca'ya eve gitmesini söylemişti,eve girdiğinden emin olduktan sonra da adamlarıyla depoya gitti.
Azer,depoya vardığında,kapıda bekleyen adamlarını gönderdi.Bu işi kendisi halledecekti,kendisi halletmeliydi de zaten.Yılmaz konuşmaya başladı;
"o, bu abi.Şu değişik isimli çocuk."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Celasun,rahat tavırlarla karşıladı Azer'i.Neden burda olduğu hakkında bir düşüncesi yoktu.Sonradan yavaş yavaş hatırlamaya başladı,Karaca'yı kaçırmaya çalışmıştı.Aslında tam olarak kaçırma denilemezdi,Karaca'ya Azer'in onun sandığı gibi biri olmadığını anlatmaya çalışmıştı sadece.Karaca onu takmayınca da,gitmişti zaten.Celasun anımsadı bir bir bunları.Azerin bunları nereden öğrendini bilmiyordu bile.
Azer,kol düğmelerini açtı,bir yandan da Celasun'a bakıyordu.İki eliyle de Celasunun yakasını kavradı,ona bakmasını sağladı.
"sizin ailenin tam olarak neyi var Celasuncuğum?"
Celasun gülmüştü buna.
"sizde olmayan bir çok şeyi var Azerciğim.Şerefi var mesela,sonr-"
Celasunun sözleri Azerin yüzüne indirdiği yumruğuyla yarıda kalmıştı.Azer devam etti;
"ne işin vardı lan Karacanın yanında?"
Celasun kendine gelmişti.Kendinden gayet emin bir şekilde konuşuyordu.
O,Celasunu böylesine ezerken,karşısında Karaca'yı görmeyi hiç katmamıştı plana.
Yılmaz'ın Karaca'ya yetişmeye çalıştığı belliydi.Nefes nefeseydi çünkü.
A-Karaca?
Karaca,var gücüyle uzaklaşmıştı oradan.O kadar hızlı koşuyordu ki,bir ara sendelemişti.Hemen toparlanmıştı çünkü feci bir şekilde korkuyordu ve buradan gitmek istiyordu bir an önce. Azer ise peşinden koşmuştu Karacanın.Karaca buraya geleli daha 2 gün olmuştu ve şimdiden görmemesi gereken her şeyi görmüştü.
Bunlar olurken Yılmaz diğerlerine haber verip çıkışı kapattırmıştı bile.
Karaca kaçamayacağını anladığında,yere oturdu,dizlerini kendine çekip ağlamaya başladı. Azer ona yetiştiğinde nefes nefeseydi.
"bak... zannettiğin gibi değil kızım.Az dur anlatayım."
Azer,Karaca'ya baktı.Onaylamasını bekliyordu.Karaca ayağa kalktı,derin bir nefesin ardından konuşmaya başladı.
K-ben seni babamlar gibi sandım.Beni korursun sanmıştım.Sen Celasun'u nasıl-
A-kızım bir şey bildiğin yok konuşuyon.Şimdi gitsen Çukur'a giremezsin zaten.Almışlar aileni.Seni görürlerse alırlar seni.
K-ya Azer bırak gideyim.N'olur bak ciddiyim bir daha hiç gelmem.Burda kalmak istemiyorum lütfen bırak gideyim.
Azeri üzen de bu'ydu zaten.
Azerin kapıdakilere yaptığı işaretle kapı açıldı,ve Karaca, Azer'e son bir kez baktıktan sonra uzaklaştı oradan.
Y-abi...gerçekten-
A-siz kalın.Beklemeyin beni.
Karaca,Azer depoya gittiğinden beri evde kalmamıştı aslında.Azer'in onun gitmesini beklediğini biliyordu, 1 dakika kadar kalmıştı evde. Karaca da daha üstünü değiştirmeden takip etmişti Azer'i.Bu yüzden de telefonu,cüzdanı üstündeydi.Azer adamlarını da yanına aldığından kolay olmuştu bu takip.
Çukur'a giremezdi.Bu yüzden bir otel buldu, en azından işler yoluna girene kadar orada kalması bir sıkıntı yaratmazdı.Uygun bir oda bulduktan sonra duşa girdi direk.Gördüklerini sindirememişti daha.
Duştan sonra Duygu'yu aramıştı.Onunla konuşmak az da olsa onu rahatlatabilirdi,ve Çukurdan haberdar olabilirdi.Yani o öyle düşünüyordu.
K-alo?Duygu durumlar nasıl?
D-kızım olayın Azerle bir alakası yokmuş.Yanlış biliyormuşuz.Durumlar çok karışık burada.Tüm Koçovalıları aldılar.Güvendesin sen orada.
Karaca,gördüklerini Duygu'ya anlatmamaya karar verdi.
-tamam ben ararım seni yine.
Karaca,bu işin başka türlüsünü düşünmek istemiyordu,en azından şu anlık.Sadece bugünü atlatmak istiyordu.Bu düşinceler eşliğinde uykuya daldı.
Sabah uyandığında ise korkudan reflex olarak çığlık atmıştı.
Azer,yatağın karşısına bir koltuk çekmiş,onu izliyordu çünkü.
