Starstruck (Vkook/Greek FF)

~11ο Κεφάλαιο~

Jungkook's POV
Μετά από πολύ ώρα και περπάτημα φτάσαμε
Jk: 'Τα καταφέραμε'
Tae: 'Ναι όντως' φαινόταν σκεπτικός 'Κοίτα πέρασα πολύ ωραία σήμερα'
Jk: 'Και εγώ'
Tae: 'Είσαι πολύ διαφορετικός από οποιονδήποτε άλλο γνωρίζω'
Jk: 'Διαφορετικός περίεργος ή διαφορετικός ενοχλητικός?'
Tae: 'Διαφορετικός αναπάντεχος' είπε και μου έπιασε ξανά το χέρι 'Με την καλή έννοια, εννοώ ότι μου λες πράγματα που άλλοι φοβούνται να μου πουν και με κάνεις να βλέπω πραγματα για μένα που δεν μπορώ να δω'
Jk: 'Και εσύ είσαι γεμάτος εκπλήξεις!'
Tae: 'Αλήθεια? Πώς?
Jk: 'Λοιπόν πρώτον είσαι απαίσιος οδηγός, που είναι περίεργοι ένα τύπο με έξι αμάξια'
Tae: 'Με πληγώνεις'
Jk: 'Πιστεύεις στα αλήθεια ότι είμαι αυταρχικός'
Tae: 'Όχι πιστεύω ότι είσαι καταπληκτικός'
Jk: 'Και εγώ αυτό πιστεύω για σένα' και εκεί που πάμε να φιληθούμε βγαίνουν κάτι τύποι μέσα από την παραλία και αυτός κρύφτηκε
Jk: 'Τι κάνεις?' τον ρώτησα καθώς γελούσα
Tae: 'Ουυ ήταν τόσο κοντά. Εντάξει, πίσω στον αληθινό κόσμο. Ξέρεις τι γίνεται μετά έτσι?'
Jk: 'Όχι'
Tae: 'Εδώ τελειώνει' το είπες σαν να είναι το πιο απλό πράγμα του κόσμου
Jk: 'Ποιο πράγμα?'
Tae: 'Αυτό... Εμείς... Δεν πρέπει να πεις σε κανέναν για ότι συνέβη σήμερα. Ούτε καν στους γονείς σου'
Jk: 'Γιατί μήπως θα το γράψουν στο blog τους ή κάτι τέτοιο?'
Tae: 'Κοίτα αν πάμε εκεί και μας φωτογραφήσουν μαζί θα αφηνιάσουν και δεν θα πετύχω αυτή τη συμφωνία για την ταινία'
Jk: 'Και γιατί να αφηνιάσουν'
Tae: 'Γιατί είμαι ο Kim Taehyung και εσύ είσαι συνηθισμένο αγόρι' αυτό ήταν γερό χτύπημα. Με πόνεσε πολύ. Ημουν έτοιμος να κλάψω αλλά κρατήθηκα
Jk: 'Πρέπει να φύγω τώρα' και άρχισα να περπατάω
Tae: 'Περίμενε Kook. Περίμενε στάσου. Τι συμβαίνει τώρα?'
Jk: 'Εσύ θα μου πεις. Πρώτα είμαι καταπληκτικός και την επόμενη στιγμή θα βρεθείς σε δύσκολη θέση αν σε δουν μαζί μου?'
Tae: 'Kook. Δεν θα βρεθώ σε δύσκολη θέση'
Jk: 'Ω! Αλήθεια! Αν ήμουν ο Jae θα έτρεχες εκεί πέρα για να σιγουρευτείς ότι κάποιος θα σε φωτογραφήσει. Αλλά όχι είμαι ένα συνηθισμένο αγόρι'
Tae: 'Μα δεν εννοούσα αυτό. Κοίτα μου αρέσει που είσαι νορμάλ και θέλω να μείνεις έτσι'
Jk: 'Καλά. Μόνο άσε με ήσυχο' είπα καθώς ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό μου έφυγα και το σκούπισα
Tae: 'Σταμάτα σε παρακαλώ' γύρισα και τον κοίταξα
Jk: 'Τι?'
Tae: 'Οι φωτογραφίες που έβγαλες... με εμάς... μάλλον θα πρέπει να τις κρατήσω'
Jk: 'Θέλεις τη μηχανή μου?'
Tae: 'Σε περίπτωση. Δεν θα ήθελα αυτές οι φωτογραφίες να κυκλοφορήσουν' έβαλα το χέρι στην τσάντα μου και έβγαλα τη μηχανή
Jk: 'Θέλεις τη μηχανή μου. Ορίστε' και πέταξα την κάμερα στην άμμο μπροστά στα πόδια του 'Δεν υπάρχει τίποτα που θα ήθελα να θυμάμαι έτσι κι αλλιώς' πήγα να φύγω αλλά σταμάτησα και πήγα προς το μέρος του
Jk: 'Χρειάζομαι λεφτά για το ταξί για να πάω σπίτι μου' μου έδωσε κάποια χρήματα 'Στο Χόλιγουντ πηγαίνω όχι στη Χαβάη'
Jk: 'Κράτησε τα, σου χρωστάω ακόμα για τη διαμονή μου στο γκαράζ της γιαγιάς σου' πήγα να φύγω και με έπιασε από τον καρπό
Tae: 'Περίμενε. Δεν θέλω να σε αποχαιρετήσω έτσι'
Jk: 'Εντάξει. Τι θα ελεγες για αυτό τότε? Να ξεχάσουμε κι οι δύο ότι υπήρξε ποτέ αυτή η μέρα. Δεν θα μιλήσεις για μένα και σου υπόσχομαι ότι δεν θα μιλήσω για σένα'
Tae: 'Μπορείς να με κριτικάρεις αλλά δεν ξέρεις πως είναι. Οι παπαράτσι δεν φεύγουν ποτέ και όταν σε βρουν δεν φεύγουν αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν και όταν τελικά το πάρουν το μετατρέπουν σε κάτι άσχημο. Καταστρέφουν τα πάντα'
Jk: 'Δεν είναι ανάγκη να το κάνουν. Το έκανες ήδη εσύ' έτοιμος να δακρύσω πάλι έφυγα πήγα στο τηλεφωνικό θάλαμο για να πάρω τηλέφωνο για το ταξί. Όταν μπήκα μέσα άρχισα να κλαίω με λυγμούς, πήρα τηλέφωνο για ταξί όταν άκουσα τσιρίδες, γύρισα να δω και ο Taehyung έδινε αυτόγραφα και έβγαινε φωτογραφίες. Υπήρχαν κάποιες φορές που γύρισε και με κοίταξε. Γύρισα μπροστά μου έκλεισα το τηλέφωνο και βγήκα από το θάλαμο σκουπίζοντας τα δάκρυά μου.
Jungkook's POV end

Παπαράτσι ΡΟV
Όλοι οι υπόλοιποι είχαν φύγει είχα μείνει εγώ. Ξαφνικά ακούω φωνές πιάνω την κάμερα και ήταν αυτός. Αρχισα να τράβα φωτογραφίες, το βλέμμα του κοιτούσε συνέχεια κάπου τα ακολούθησα και είδα ότι κοιτούσε ένα αγόρι μέσα στο τηλεφωνικό θάλαμο. Έστρεψε την κάμερα μου εκεί και έβγαλα φωτογραφίες το αγόρι που έκλαιγε
Παπαράτσι POV end

Taehyung's POV
Jk: 'Δεν είναι ανάγκη να το κάνουν. Το έκανες ήδη εσύ όταν' το έλεγε τα μάτια του βούρκωσαν, έφυγε και τον έβλεπα καθώς πήγαινε να πάρει τηλέφωνο. Μετά από λίγο πήγα και εγώ προς τα εκεί και άρχισε να μαζεύεται κόσμος. Αυτόγραφα, φωτογραφίες, πάντα μετά από κάθε ένα τον κοιτούσα. Τι έκανα.
Taehyung's POV end

Jungkook's POV
Τις επόμενες μέρες δεν είχα όρεξη για τίποτα. Δεν έτρωγα και σηκωνόμουν και έφευγα από το τραπέζι. Οι γονείς μου ανησυχούσαν. Καθόμουν και άκουγα μουσική με τα ακουστικά μόνος έβλεπα τη γιαγιά μου με τον χάουαρντ που ήταν αγαπημένοι. Ήταν το μόνο πράγμα που με έκανε να χαμογελάω
Jungkook's POV end

_________________________________________

Μην ξεχάσετε ⭐