Chapter seven

90 1 0
                                    

chapter seven

nagising ako..hindi ako tanga para sabihing 'nasa langit naba ako' dahil alam kong hospital nanaman to...at isa pa..hindi nako babagay pa sa langit..

"monique,"nilingon ko ang nag salita at nakita ko si alex na hawak hawak ang kamay ko..

"ano nanaman ang ginawa mo?gusto mo na ba talaga kaming iwan?"

"oo,. napapagod na rin kasi ako alex...napapagod na ko...I was wishing na sana mag ka amnesia nalang ako para mawala naman kahit papano ang sakit..pero wala ei."ako

"nik,nandito pako...nandito pa kami...hindi ka namin iiwan..."siya

"alex...ipangako mo sakin...na di mo ko iiwan.."

"I promise..."

since then,medyo bumalik na ko sa normal...hindi nako nambubully sa school pero napaka cold parin ang pakikitungo ko sa iba..

vacant namin ngayong subject..nilapitan ako ni aby...

"kain tayo.."aya niya..

"hintayin muna natin si alex...gusto ko siyang kasabay kumain.."ako

"g-ganun ba s-sige.."siya

"aby....si alex....gusto ko siya....siya lang yung lalaking nagustuhan ko ever since...nung mga bata tayo gustong gusto ko na siya"ako

"auh,ganun ba...n-nandyan napala si alex..."siya

"tara?"alex

nginitian ko siya...at marahan akong tumango..

"auh...guys mauna na ako...may ireresearch pako...alex take care of her..bye!"

at umalis na siya..

nilingon ko si alex...may pag tataka sa mukha niya..

"oh come on!I'm starving!"ako at hinila na siya...

sa canteen...habang kumakain...parang balisa si alex...text lang siya ng text...

"alex...ok ka lang?"ako

"y-yah...,nik I have to tell you something.."siya

"what is it?"ako

sana hindi ko nalang tinanong....kung alam ko lang pag sisisihan ko rin ang sagot niya...

"kami na ni aby"


nakatitig lang ako sa kanya...

"can I tell you something too?"ako

tumango lang siya...

"I love you.."

nagulat siya sa sinabi ko...

marahan akong ngumiti at tumayo...

"salamat sa pagsama sakin sa pag kain.."sabi ko at nag lakad na palayo...

"sorry" ang mga salitang yung ang pumunit sa puso ko...ansakit..sobrang sakit...akala ko may pag asa pa...umasa nanaman akong may magandang darating sa buhay ko akala ko si Alex nayun..

bumalik ako ng bahay....at nagulat ako nang makita si aby doon..

"nik,i-i want to tell-"

"alam ko na...umalis kana dito.."sabi ko...

"monique Im so sorry"siya

"pumasok ka"

...nang pumasok siya ay inilock ko ang pinto...kailangan mo nang mawala aby...yun nalang ang tanging paraan para mapasakin si alex...wala nang natira sakin..si alex nalang...ayokong pati siya mawala sakin..

kinuha ko ang baril na binili ko...last time bago maganap ang pagpapakamatay ko sa school...pero dahil kay alex hindi ko nagamit yun..pero nang dahil din sa kanya ay magagamitin ko rin..

"kaibigan kita aby,"sabi ko habang nakatalikod sa kanya..

"i-i know..that's why I'm sorry"siya

"pero mahal ko si alex...mabibigay mo ba siya sakin?"ako

"I I'm sorry nik, b-but I love him..."

tsaka ko itinutok sakanya ang baril..nagulat siya..

"I'll do everything for him!mahal ko siya aby!ako ang nauna sa kanya!you should know that!"

"Monique please...hindi natin kailangang paabutin sa ganito!"

"I've trust you!tinuring kitang kapatid!pano mo nagawa sakin to!pinag mukha nyo kong tanga!"ako

"I'm sorry!mahal kita kaya ko nagawa yun!ayokong masaktan ka!kaya ako pumunta dito para sabihin sayo!dahil nag sisisi na ko!"

"I want to kill you!"ako

"sige..kung don mapapanatag ang loob mo...tatanggapin ko.."aby

napahinto ako...tumulo ang mga luha ko...bakit ko ginagawa to!bakit ko papatayin ang kaibigan ko...wala siyang kasalanan..

"Aby....I'm sorry..."napatitig siya sakin...

"alam kong wala kang kasalanan I'm sorry..."ako

"monique..thank y-"

itinutok ko ang baril sa sentido ko...ako dapat ang mawala..saganitong paraan mawawala lahat ng sakit..lahat ng kirot..lungkot at galit na nararamdaman ko...

"monique no!wag mong gagawin yan!please I'm begging you...don't do that!"siya

"gusto ko nang mamatay aby...salamat sa lahat.."ako

ipuputok ko na sana ang baril nang agawin ito sakin ni aby...nakipag agawan siya sakin...then,accidentaly pumutok ang baril..

parehas kaming nagulat...pero mas lalo akong nagulat....nang makita ko ang mga dugo sa damit ko.....


mga dugong galing kay aby....

"No!!!!!!"sigaw ko....

"aby!I'm sorry!aby!please I'm so sorry!"

"m-mon-nique.I -m s-so-rry...p-please l-liv-e f-for m-me.."siya

"gagawin ko aby..please wag kang bibitaw tatawag ako ng tulong.."

aalis na sana ako nang hawakan niya ang kamay ko..

"d-di n-na a-ako a-a-bot..take--c-are o-of a-alex . .."tsaka unti unting pumikit ang mga mata niya...

"Noooooo!aby!!!!wake up!!!!aby!!!!"umiiyak kong sabi..

biglang bumukas ang pinto at iniluwa nun si tito george..

"iiha!"

A/n:just vote and Comment and I'll update right away!

That bitch is mineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon