Epilogue

30 3 4
                                    

"Хэрэгтэн Ким Жунинд насаар нь хорих ял оноолоо. Шүүх хурал өндөрлөснийг мэдэгдэж байна" гэх шүүгчийн дуунаар босон гадаа хүлээж байсан Юнги дээр очив. Юнги намайг тэврэн үнсээд "явцгаая" гэв. Замаараа цэцгийн дэлгүүр орон цэцэг аваад Тэхёныг оршуулсан газар очив. Авсан цэцэгээ тавиад "Тэхёна~ сайн сууж байсан уу? Кай д насаар нь хорих ял оноосон. Бид 2 сайн байгаа" гэж хэлэн нулимсаа арчив. "Чамайг маш их санаж байна" гэхэд салхи хүчтэй салхилан бороо орж эхлэв. "Уйлаад байгаа юм уу? Миний Тэхён битгий уйлаарай" гэхэд Юнги ирээд намайг босгов. "Дараа уулзая, сайн сууж байгаарай Тэхёна~" гээд бид хоёр явцгаав.

__________
••••••••••
Тэр явдлаас хойш 2 жил өнгөрлөө, Юнги бид гэрлээд хүүтэй болсон. Хүү маань Тэхён тай яг адилхан хөөрхөн инээмсэглэлтэй, царайлаг.

"Ваа~, манай Ёону-г хараад байгаарай" гэх Хусогын хоолой сонсогдов. Хусог Жимин хоёр манайд зочлон ирж. Ёону Жимин д тэврүүлэн ход ход инээнэ.

Орой нь тагтан дээрээ гаран дээшээ хараад "Тэхёна~ Ёону чамтай их адилхан, миний дуулахыг сонсоод л унтчихдаг. Чи сайн байгаа биз дээ, чамайг санаж байна... маш их"

За энд хүрээд бичвэр маань өндөрлөж байна. Өөрөө бас зөндөө уйллаа. Алдаа ихтэй энэ бичвэрийг минь энэ хүртэл уншсанд баярлалаа.
Энэ хүртэл дэмжиж ирсэн уншигчиддаа баярлалаа. Богинохон ч гэсэн сэтгэлд чинь хүрсэн байх гэж найдаж байна. Цаашдаа ч гэсэн дэмжээрэй. Баярлалаа.
lucid_yoongi

I'm hereWhere stories live. Discover now