Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanların boynuna sarılıp öprcek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil... İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile... Sadece yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beyninde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birilerini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz.💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKI KAN
ChickLitBir ömür sürecek sandığın hikaye bir kalbe sığmadığında anlarsın. Herkesle yürünmezmiş o yol. Ve hayat sana öyle ya da böyle öğretir; Küçük insanlarla büyük hayaller kurulmayacağını...✨
