Sonsuza dek yanımda olacağına emin olduklarımın rehberimde numarası bile yok artık...
Ne tuhaf değil mi? Bir zamanlar her derde deva olanlar, dermanı olmayan yaraları da açan kişiler oldular... Üzerinden yeterince zaman geçince anlıyor insan; hiç kimse bir başkasına müsaade ettiğinden daha fazla zarar veremiyor! Yani birilerine duyulan kırgınlık, öfke, sevgi insanın yine kendiyle ilgiliymiş. Geç anladım...
Meğer ne çok anlam yüklemişim birilerine! Ne kadar üzmüşüm kendimi, boş yere yıpranmışım... Yine de hayatımda derin yaralar bırakan kimseye kırgın değilim. Yüreğimde zerre kadar bile izi kalmayan herkesi affettim bu yüzden. Çünkü insanın yüreğinden geçmeyenler, onlara karşı nefret beslemeye bile değmezler..🌼

ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKI KAN
ChickLitBir ömür sürecek sandığın hikaye bir kalbe sığmadığında anlarsın. Herkesle yürünmezmiş o yol. Ve hayat sana öyle ya da böyle öğretir; Küçük insanlarla büyük hayaller kurulmayacağını...✨