Ang nakaraan.....
" wait, Vice" sabi ko sa kanya.
" Lets stay like this a little longer." sabi niya sa akin ng hindi pa rin ako tinitignan. Bigla ko nalang naramdaman na namula ang buong mukha ko at kinilig sa sinabi niya. Gusto ko nga siya talaga.
End of K's POV
Nahinto ang kilig na na nararamdaman ni Karylle ng biglang nag salita ulit si Vice.
" (smirk)Wag ka masyadong kiligin. You're friends are watching. Baka makalahata sila kung bibitawan na kita." sabi ni Vice na seryoso pa rin at nakatingin lang sa daanan.
"Bwiset talaga tong lalaking to. Akala ko pa naman gusto niya talagang magholding hands lang kami yun pala nag aacting pa rin siyang boyfriend ko. Hay!" sa isip ni K.
Ng makalayo na. Huminto muna sa isang lugar. "We should be fine here" sabi ni Vice at binitawan na ang kamay ni K.
Karylle cleared her throat. "Uhm. Sorry nga pala kanina. It's my fault. Sa tingin tuloy nila eh Pervert ka. Sorry." sabi ni K na nakatingin lang sa sahig at nahihiyang tignan si Vice.
"I don't really care either way." sabi ni vice. Napaangat naman ng ulo si K at magsasalita ulit.
"Hindi. Pero-" hindi na natapos ni K ang pagsasalita niya ng biglang nagsalita si Vice.
"Tss. Girlfriend kita kaya just shut up ang Let me protect you." sabi ni Vice at pinitik ang noo ni Karylle. Namula naman agad ang mukha ni Karylle at halatang kinilig siya sa ginawa at sinabi ni Vice.
Kinabukasan. Hindi inaasahan ni K na uulan kaya malamang naiwan niya ang payong niya sa bahay nila. Gaya ni K, hindi rin nadala nila Anne at Iza ang payong nila kaya nagpapatila nalang sila ng ulan sa gilid ng school.
K: ugh! Bat ngayon pa umulan? Sana tumila na. (pagdadasal ni K)
Iza: (busy sa pagkakalikot ng phone) My boyfriend's coming to pick me up with his car.
Anne: Ha? I'm Jealous! (pagmamaktol ni Anne)
Bigla silang may narinig na tunog ng pagbukas ng umbrella. Ting. Napatingin sila, at laking gulat nila ng makita nila si Vice na nakatingin sa kanila at mukhang hinihintay si K.
K: Bakit ka andito?
Vice: It's my duty to bring you home safely. (smiles sweetly)
At kinilig nanaman si K kaya agad agad siyang pumunta sa tabi ni Vice at ng makalayo na sila ay ibinigay ni Vice ang payong kay K para siya ang mag hawak.
Vice: Hey. Nababasa na ako, yung payong ilapit mo sa akin. (pagrereklamo ni Vice)
K: Ako din kaya! basa na ako. (inis na sabi ni K)
Vice: (hinablot ang payong) Okay then, you go home by yourself. I won't get you tomorrow.
K: (kinuha agad ang payong sa kamay ni Vice at nag fake smile) Ikaw naman di na mabiro. Sorry, SIR. (at inemphasize ang word na SIR)
Vice: (laugh devilishly) You're such a clever dog.
K: (ngiting aso) He doesn't really treat me like a human.
Kinagabihan. Hindi pa dinadalaw ng antok ang magkapatid kaya naisipan nilang magkwentuhan muna.
Coleen: Kamusta naman ang pagiging DOG mo kay Price Vice ate? (empasizing the word DOG)
K: (hindi nagsalita at nag roll roll nalang sa kama) uuummmmm.
Coleen: Tss. You're a masochist ate. (Laugh)
K: Ha? Hindi kaya!
Coleen: Because a normal person woudn't be able to take it.
K: Actually, it's really painful doing what that guy says, but with a mature heart and a little patience, I can stand it. (laugh sarcastically)
Coleen: (sigh) Sabi mo eh. Good Luck ate ah. Tulog na tayo. Good Night. (At nagtalukbong na sa kumot)
K: Uhm. Kung mabait lang talaga sana si Vice, hindi na ako namomoblema ngayon. Pero kahit ganun yun, Mahal ko yun. Oo. Mahal ko na siya. Hindi ko rin alam kung bakit. Hindi naman siya mabait. Gwapo lang siya. Kung gaano siya kagwapo, ganun din kapangit ugali niya. Hay. Lord, please ambunan nyo po sana kahit konting kabaitan yung lalaking yun! Please.
To be continued.
