misbruik & Liefde

hoofdstuk 5

de tijd ging heel erg snel. ik ging nu al samen met Mark drie maanden naar mijn plekje. we konden goed met elkaar overweg en ik weet zeker dat ik gevoelens voor hem heb. En dat is nog wel het ergste. Gevoelens. Liefde. mijn liefde is misbruikt. pap ging gewoon door maar ik ging me steeds meer verzetten. 'Au.' vloekte ik terwijl ik ging zitten. stomme blauwe plek.

'Gaat het?' vroeg Mark bezorgd. ik glimlachte naar hem. elke keer verdronk ik in zijn ogen. zijn prachtige zuivere groene ogen.

'Ja het gaat wel.' zei ik vlug. Merkte hij dat ik naar hem staarde? Niemand! Niemand. hoeft te weten dat mijn vader... het monster me geslagen had. ik kromp in elkaar toen ik eraan terug dacht. god hij kan hard slaan. ik voelde Mark naast me bevriezen. Raar dat deed die altijd als ik aan me vader dacht.

'Als........Een.........Noemen.' mompelde Mark.

'Wat zei je?' vroeg ik hem fluisterend. de les was al begonnen.

'Niks.' zei hij.

'We gaan over twee weken naar Belgie.' zei meneer Dik terwijl hij door de klas keek. iedereen in de klas ging juichen.

'Jullie moeten dit briefje laten ondertekenen door je ouders.' zei meneer Dik terwijl hij de brieven uitdeelde. de bel ging en ik schoof al mijn boeken in de tas.

'Rosa.' zei Mark zacht. 

'Ja?' mompelde ik.

'Wil je bij ons zitten in de grote pauze?' zei Mark zacht.

'Ja lijkt me leuk.' zei ik enthousiast terwijl ik hem stralend aankeek. ik mog zijn familie ontmoeten. ik was enthousiast.

'Kom.' zei Mark en hij trok me mee. ik had helemaal niet door dat hij nog mijn hand vast had toen ik zag dat Natsja haar duimen opstak. 'Goed bezig.' zou ze nu tegen me zeggen als Mark dat niet zou horen.

'Volgensmij denken ze nu dat we een stelletje zijn.' fluisterde ik in Mark zijn oor. hij keek me glimlachend aan. Echt als ik hem niet vast had was ik gewoon in elkaar gezakt. 

'Vind je dat erg?' vroeg hij geamusseerd maar ik hoorde dat hij daaronder serieus was.

'Nee, maar misschien vindt jij het erg.' zei ik twijfelend.

'Ik vind het niet erg.' zei hij luchtig.  hij trok me mee naar zijn broer en zus. 

'Jeroen, Alex dit is Rosa.' stelde Mark mij voor. Alex stak haar had uit dus ik schudde hem vrolijk.

'Ik ben Alex, eigenlijk heet ik Alexandra maar iedereen in de familie noemt me Alex.' zei Alex. ik schudde de hand van Jeroen.

'Nou ik ben dus Jeroen van Jeroen.' zei hij lachend en ik deed vrolijk met hem mee.

'Heb jij ook een langere naam?' Vroeg Alex geintreseerd.

'Ja eigenlijk heet ik Rosalinda maar ik stel mezelf altijd voor als Rosa dat is makkelijker.' Alex en Jeroen knikte instemmend.  we gingen zitten en praatte vrolijk over van alles.