misbruik & Liefde

Hoofdstuk 13

ik keek verbaasd naar Mark die de deur achter zich sloot. hij had me met zijn ogen dicht uitgekleed. hij had me niet eens aangeraakt! ik heb nog nooit een jongen zoals hem gezien. ik bekeek mijn wond en kwam tot de conclusie dat hij alweer bijna dicht was. ik beet in mijn eigen hand en nam een paar slokken. toen liet ik mijn bloed in het water vallen. het water kleurde gelijk dieprood en ging toen naar mijn wond. ik zuchtte en deed mijn ogen dicht. wachtend op het herstel. Thomas had me ooit jaren geleden verteld dat wij zo sneller zouden herstellen. ook dat wij iets anders waren dan mensen maar nooit wat we waren of wat er anders was. ik had het nog nooit geprobeerd omdat ik hem niet geloofde maar nu leek het mij een goed moment om het uit te proberen. na een halfuur keek ik naar het bad. het was weer gewoon de normale waterkleur. heeft water wel een kleur? het was niet meer rood in iedergeval. ik keek naar mijn borst en zag dat er alleen een roze streep over was van mijn wond. ik keek verwonderd naar de wond. ik trok soepel de hecting eruit zonder me al te veel pijn te doen en de gaatjes dichte meteen. ik voelde verwonderd aan mijn borst. ik liet het bad leeg lopen en droogde me simpel af. ik had er helemaal geen last van. dit was echt cool. 

'binnen.' zei ik toen er op de deur geklopt werd.  ik hield mijn handdoek stevig vast todat Marks hoofd om de hoek verscheen. toen hij zag dat ik een handdoek droeg deed hij de deur dicht en liep naar de badrand.

'hoe kom je nou op de rand?' vroeg hij verbaasd.

'nou dan ga je staan in bad en dan doe je je benen...' begon ik.

'ja dat snap ik ook wel maar je bent gewond.' 

'ik zei toch dat een bad helpt.' antwoord ik. Mark ging naast me op de rand zitten.

'Mag ik er naar kijken?' vroeg hij en ik hoorde aarzeling in zijn stem.

'tuurlijk.' zei ik en ik liet de handdoek een beetje naar beneden zakken zodat hij het litteken zag. hij knipperde verbaasd met zijn ogen en liet voorzichtig zijn vinger er overheen glijden. voordat hij bij mijn borsten aankwam trok hij zijn hand weg. ik zag in zijn ogen een tweestrijd die ik niet begreep.

'Wil je naar beneden of naar bed?' vroeg hij.

'naar beneden.' antwoorde ik. ik was toch niet moe het bad had me allemaal nieuwe enegrie gegeven.

'Ik haal wel even wat kleren bij Alex.' zei Mark en hij liep de badkamer uit. ik zuchtte en gleed met mijn vinger over de wond waar Mark het had aangeraakt maar ging nu door tot mijn heup. de wond was nu eigenlijk alleen lichtroze en het was een beetje een bobeltje. Mark deed de deur voorzichtig open en ik deed mijn handdoek gelijk weer dicht.

'Kijk is.' zei hij en hij legde een stapeltje op de wc. 'ik ben beneden.'  zei hij en hij sloot de deur weer. ik zuchtte en liep naar de kleren toe.

de kleren waren mooi. blijkbaar had Mark verstand van wat ik leuk vond. de broek was lichtblauw die heel versleten was maar volgensmij hoorde dat zo. hij had een donkerblauw hempje gepakt en daarover moest ik dan een shirt dragen met één schouder. op het shirt stond de tekst: 'I dont have to be famous.' en natuurlijk gewoon ondergoed. ik trok de kleren blij aan en huppelde naar beneden. ik had te veel engergie om gewoon te lopen. iedereen keek me verbaasd aan en ik weet het. ik huppel heel dom. er kwam een man de kamer binnen lopen met bruin haar die ik nog nooit eerder had gezien. hij zag mij en liep gelijk op me af.

'Hoi ik ben de vader van Mark Matthias.' schudde de man mijn hand.

'Hoi ik ben Rosa. de vriendin van je zoon.' zei ik formeel verward. mijn ogen schoten naar Mark bij het woord van vriendin en ik zag dat hij begon te glimlachen van trots.

'Inderdaad.' zei hij en hij trok me achterover over de bank.

'Mark doe toch verzichtig ze heeft een grote wond.' zei Sarah bestraffend. Mark en ik keken haar eerst aan en daarna naar elkaar en toen konden we ons niet inhouden en stortte wel allebei in lachen uit.

'dat is niet grappig.' zei Sarah bestraffend. we stopten en Mark trok voorzichtig mijn shirt iets verder naar beneden zodat ze een deel van de lichtroze streep konden zien.

'hoe...hoe... is dat mogelijk?' stotterde Matthias.

'een bad.' gaf Mark als antwoord en ik begon te grinniken. Ja,  een bloedbad.

'WAT?' vroeg of schreeuwde Mark eigenlijk. ik verstijfde gelijk.

'wat is er Mark?' vroeg ik voorzichtig.

'wat bedoel jij met bloedbad?' vroeg Mark op zijn beurt. ik hoorde dat iedereen zijn adem in hield. ik fronste. hoe weet hij dat nou weer? 

'JIJ KAN GEDACHTEN LEZEN.' schreeuwde ik terwijl ik op de bank begon te springen als een klein kind.

'ja.' gaf Mark verbaasd als antwoord.

'OH DAT IS ZO...' toen dacht ik opeens terug aan dag een. ik weet dat ik me er eigenlijk niet mee moet bemoeien maar het lijkt me een goed idee als je er met je moe....had hij toen opgeschreven.hij had de hele tijd mijn gedachten gehoord. vanaf de eerste dag wist hij dat mijn vader me misbruikte en hij had niks kunnen doen. het leek nu opeens heel logich dat hij altijd verstijfde wanneer ik aan me vader dacht. hij had dus ook gehoord dat ik hem leuk vond toen we twee weken op het weiland waren.

'dat heb ik niet gehoord.' zei hij. ik ging weer zitten en keek hem beschuldigend aan. 

'Wat?' vroeg hij verbaasd. wat heb je allemaal gehoord? vroeg ik in gedachten. oké dat klinkt heel dom.

'oh. nou bijna alles waar je aan dacht de laatste twee maanden op school.' biechtte hij op. ik trok een moeilijk gezicht.

'wist Thomas dat ik misbruikt werd? wist hij dat ik je leuk vond?' vroeg ik maar. ik probeerde het zo goed mogelijk te verbergen maar Thomas was heel erg slim.

'Ja. en nu mag jij uitleggen wat je bedoeld met bloedbad.' zei Mark. SHIT!!!! Wees nou eens slim Rosa. ik begon Mark te zoenen en hij probeerde me eerst weg te duwen maar om de een of andere reden was ik sterker. ik liet al mijn gevoelens los in de zoen. na een seconde dat ik mijn gevoelens los liet greep Mark me vast en trok me dichter tegen zich aan. Ik krijg nooit genoeg van dit! hij is zo lekker! Mark begon te lachen en ik keek hem verbaasd aan. 

'ik wist niet dat ik lekker was.' gierde hij tussen het lachen door. ik keek naar de grond en begon te blozen. 

'jij bent ook lekker hoor. je lippen smaken naar kersen.' zei Mark. ik glimlachte licht.

'Wat bedoel je met bloedbad?' vroeg Jeroen ongeduldig. ik zuchtte en ging tegen Mark aanliggen.

'Thomas zei toen we klein waren dat we anders waren dan mensen. hij wou niet zeggen wat er anders was of wat we waren. op een dag had hij een ongeluk en toen was de wond plotseling verdwenen. ik vroeg aan hem hoe dat kon. ik zag bij mijn vriendinnen dat het maanden duurden voor een schrammetje weg was. en toen zei hij dat als wij ons eigenbloed in een bad doen dat het bloed ervoor zorgt dat we sneller herstellen.' legde ik snel uit.

'ben je dan wel mens?' vroeg Matthias.

'Geen idee Thomas heeft  het me nooit verteld.' zei ik. ik dacht terug aan in het ziekenhuis. mijn zwarte ogen door de geur van bloed.

'Misschien ben je wel een vampier. iets anders dan normaal.' zei Mark. hij pakte mijn pols en plaatste er een kusje op. ik kreeg automatisch een glimlach op mijn gezicht.

'Misschien wel.' mompelde ik verlangend. hij keek me verbaasd aan en toen merkte ik dat ik mijn gedachten de vrije loop had laten gaan. ik begon gelijk te blozen. en Mark te lachen. dit word nog leuk. dacht ik sarcastisch.

'Inderdaad.' zei Mark lachend.

'Genoeg gelachen om mijn gedachten nu.' zei ik boos en Mark stopte meteen. ik stond op en trok Mark mee naar de keuken.

Ik liep een rondje in de keuken.Waar moet ik beginnen. Ik trok een kastje open en pakte een glas eruit. Ik liep naar de koelkast en zag dat daar een wijnfles in lag.

'Rosa ik zou dat maar niet drinken.' Zei Mark. ik opende eigenwijs de fles en ik rook gelijk dat het bloed was. 

'Je ogen.' zei Mark geschokt. Ik deed wat in de beker. Misschien.... als ik een vampier was dan moest ik dit toch lekker vinden.ik nam een klein slokje.OMG dit is zo lekker! De fles viel kapot op de grond. Mark sloeg gelijk zijn armen om me heen en ik kon alleen maar staren naar het bloed.