Hoofdstuk 6 (Mark)

234 14 2
                                    

ik zag dat Rosa het goed met Alex en Jeroen kon vinden. je zit de heletijd als een gek te grijnzen sukkel. gaf Jeroen me door. nou ja. ik voelde me ook goed.

'Heeft je broer ook werk?' Vroeg Alex.

'Nee. Hij zoekt er wel naar...' Rosa haalde haar schouders op. 'niemand neemt hem aan volgensmij.' zei ze.

'Volgensmij zoeken ze bij de bios nog mensen.' Mengde Jeroen zich in het gesprek.

'Oh... Dat moet ik dan aan hem doorgeven.' zei ze bedenkelijk.

plotseling ging haar telefoon af. 

'Hoi met Rosa.' zei ze terwijl ze hem tegen haar oor drukte. gelukkig konden we met ons goede gehoor gewoon horen wie er belde. met je vader klonk het aan de andere kant van de lijn.

'hoi monster.' was eruit voordat Rosa erbij nadacht en ze sloeg geshokt haar hand voor haar mond. de hele tafel lach in een deuk en ik zag een aantal mensen ons aankijken. dat zeg je niet zomaar tegen je vader. daar ga je voor boeten. Rosa stopte gelijk met lachen en keek serieus.

'Waarom bel je?' Vroeg ze ongeintreseerd en koud. Jeroen en Alex trokken allebei een wenkbrauw op. ik had ze dan ook niet verteld dat Rosa misbruikt werd door haar vader. je broer heeft een ongeluk gehad en ligt in het ziekenhuis. zei haar vader.

'Wat...' stotterde Rosa. je boer. weet je wel Thomas? die ligt in het ziekenhuis.

'Oke bedankt voor het zeggen.' zei Rosa nog in sjok. ze hing op. 

'Ik ga naar het ziekenhuis. Thomas heeft een ongeluk gehad.' zei ze en ze deed haar spullen snel in de tas.

'Zal ik je brengen? ik heb een auto.'

'Bedankt Mark.' zei ze en ze gaf me een glimlach waar mijn hart die dood was eigenlijk weer een keer mee klopte.

 IN HET ZIEKENHUIS

'Wil je deze kan met water vullen?' vroeg Thomas aan zijn zusje.

'Ja tuurlijk.' zei ze en ze liep weg. Thomas keek me strak aan en ik werd er een beetje nerveus van.

'Waarom kom je mee met Rosa?' Zei Thomas. ik keek hem verbaasd aan.

'Omdat ik een vriend van haar ben.' zei ik.

'Ik dacht dat vampieren en mensen geen vrienden mochten zijn.' zei Thomas. net toen ik ertegenin wou gaan begon hij weer. 'Je hoeft me niet te proberen aan te praten dat je geen vampier bent want ik kan dat zien ik ben alleen benieuwd waarom je met mijn zus omgaat.' zei hij.

'ze is bijzonder.' zei ik. 

'Vind je haar leuk?' vroeg Thomas gelijk nieuwsgierig. ik knikte heel licht. tot mijn verbazing begon Thomas te grijnzen. toen zuchtte hij.

'Ik denk dat je haar maar moet ontvoeren.' zei Thomas.

'Wat...' stootte ik uit.

'Rosa word door vader misbruikt. ik probeer geld te verdienen maar het duurt nog jaren voordat we bij hem uit huis zouden kunnen. ik weet gewoon dat Rosa jou ook leuk vind.' zei hij en hij zuchtte. 'Als we weg gaan kunnen we nergens heen en dan komen we in de bijstand of hebben niet eens een huis. ik denk dat ze beter af is bij jouw familie dan bij die van ons zelfs als vampier.' zei Thomas gekweld.

'Je geeft echt heel erg veel om je zusje.' zei ik verbaasd. Thomas knikte. 'Als ik haar ontvoer wanneer moet ik dat dan doen?'

'Als ze slaapt.... ze heeft het rechterraam op de bovenste verdieping.' zei Thomas en hij was blij dat ik het overwoog. dan heeft Rosa eindelijk een beetje zorg en een normaal leven als vampier. 

'Ik denk erover na.' zei ik. Thomas glimlachde en knikte.

misbruik & LiefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu