Flikken Maastricht 'Het vervolg'

De uitslag

"Er zijn geen kruitsporen gevonden op uw handen of kleding. U bent onschuldig." Wolfs zuchtte opgelucht. Hij wist natuurlijk wel dat hij onschuldig was, maar nu wist iedereen het. "We willen u vragen om nog even hier te wachten. We moeten even overleggen met uw baas." Klonk de vrouwelijke rechercheur. Wolfs knikte terwijl de twee rechercheurs de verhoorkamer verlieten.

Eva was ondertussen in gesprek met Kamphuis. Ze wilde precies weten wat er allemaal was gebeurd vanaf het moment dat Wolfs en Eva op het spoor kwamen van Virtus et Justitia. Eva vertelde wat er allemaal gebeurd was met haar, maar ook met Aneska. Kamphuis luisterde aandachtig. Eva was net klaar met haar verhaal toen er op de deur werd geklopt. Eva zag twee mensen voor de deur staan. Een man en een vrouw. Eva had deze mensen nog nooit eerder gezien. Zouden hun Wolfs en Eva komen vervangen net als een paar jaar geleden toen Wolfs en Eva gedegradeerd waren tot agenten? "Binnen." beantwoordde Kamphuis het geklop. "Mevrouw, de uitslag van de test is binnen." sprak de vrouw. Eva vermoedde dat de twee mensen rechercheurs waren. "Ik loop met jullie mee. Van Dongen, u kunt weer aan het werk. Ik wil u vragen de zaak te laten rusten en over te laten aan de rijksrecherche. Agent Sanders en brigadier Dreessen kunnen u hulp gebruiken bij hun zaak." was het bevel van Kamphuis. Eva stond op en liep zonder iets te zeggen het kantoor uit.

Wolfs zat al een tijdje te wachten in de verhoorkamer toen de deur open ging. "Meneer Wolfs, de test heeft uitgewezen dat u onschuldig bent. Echter, heb ik nog een aantal vragen, dingen die mij niet duidelijk zijn." "Mevrouw dat kan ik allemaal uit......" onderbrak Wolfs haar. "Meneer Wolfs, ik was nog niet klaar. De rijksrecherche neemt de zaak over. Ook de zaak waar u en Van Dongen mee bezig waren, nemen ze van jullie over. U mag weer aan het werk, maar alleen bureaudienst. Ik wil eerst precies weten wat er gebeurd is voordat u weer de straat op gaat." klonk Kamphuis streng. Wolfs knikte maar sprak verder niet. "Goed, u kunt gaan. Er liggen nog een hoop dossiers die afgerond moeten worden." Wolfs stond op en liep zonder iets te zeggen de verhoorkamer uit. Wat denken ze wel? Eerst moet ik een nacht in de cel zitten en dan moet ik vervolgens meteen aan het werk, maar alleen bureaudienst. Wolfs zuchtte maar besloot toch te doen wat hem opgedragen was. Wolfs trok vaak zijn eigen plan, maar besloot het nu toch te laten.

Terwijl Eva aan Romeo en Marion vertelde wat er allemaal gebeurd was, zag ze Wolfs aan komen lopen. Van binnen was ze heel blij om hem weer te zien, maar dat kon ze natuurlijk niet laten merken op het bureau. Wolfs keek haar wel aan, maar hij kwam niet naar haar toe. Hij liep meteen naar zijn computer en sloeg een dossier open. "Wat is er met hem aan de hand?" vroeg Romeo zich af. Eva aarzelde niet en liep meteen naar het koffiezetapparaat. Ze pakte haar eigen mok en de mok van Wolfs en vulde deze met koffie. Terwijl ze met de koffie naar Wolfs liep, zag ze hem naar het computerscherm staren. Hij keek pas op toen Eva de koffie voor zijn neus zette. Eva zag de vermoeide blik van Wolfs. In zijn blik zag ze niet alleen vermoeidheid, maar ook iets wat leek op verdriet. "Eef sorry dat je vannacht alleen was na alles wat er gebeurd is." Wolfs keek Eva aan en zag dat ze geruststellend naar hem lachte. Eva legde haar hand op zijn schouder.