Johnlock İs Life

=3=

Bacı1 bekletmeden geldi.

Hadi bölüme geçelim.

Yazarın Anlatımı:

***************

Y

ere yığılan John'un bilinci kapanmıştı. Zehir yavaş yavaş vücuduna işliyordu. Bir süre sonra Bayan Hudson içeri girdi. Yerde baygın yatan John'u görünce telaşa kapıldı. Ambulansı aradı. Ambulans geldiğinde John'un kalp atışları yavaşlıyordu.

John'u hızla hastaneye götürürlerken aynı zamanda serum taktılar. Ama bu zehir basit bir serumla geçmezdi.

O esnada Bayan Hudson, Sherlock'a haber verdi. Sherlock panzehiri bulmuştu ama bunu tahmin edememişti. Hızla hastaneye doğru yol aldı Sherlock.

John'un Anlatımı:

Gözlerimi yavaş yavaş araladım. Beyaz hastane duvarı karşıladı bana. Odaya göz gezdirdim. Sherlock yanımda ki koltukta uyuya kalmıştı.
Hafifçe doğruldum. Anında açtı gözlerini.

"John dostum uyanmışsın."

Kafamı salladım. Ayağa kalktı ve yatağa oturdu.

"Bunu her zaman yapmam aklında tut. Özür dilerim seni yanlız bırakmamam lazımdı."

Gözlerim şoka açıldı.

"Önemli değil."

Hafifçe gülümsedi.

"Bu arada olayı çözdüm."

Kafamı anlat anlamında salladım.

"Adam kraliçenin kasasındaki bir flashı çalmış. Çalarken görgü tanıkları olmuş. Flashın içinde ki ne bilmiyorum gizli tutuyorlar ama öğretmek için uğraşıyorum. Her neyse görgü tanıklarını ertesi gün öldürüyor. Adam Delibal zehri kullanıyor. Bileklerde ki yaprakda bunu simgeliyor. Adam zehirledikten sonra boğazlarını kesiyor. Bu sayede ödüllerinden hem emin oluyor hem de kan çıkarıyor. Sana kendini açık edince zehirle kurtulmak istedi. "

Kafamı salladım.

" Buralarda kahve var mıdır? İki gündür uyumuyorum zor ayaktayım."

"Otomatlarda oluyor bir bak istersen."

Kafa salladı ve ayağa kalktı. Odadan çıktı. On dakika olmasına rağmen dönmedi. Bende umursamayıp gözlerimi kapadım. Uyumak iyi gelebilirdi. Kapı açılıp kapanınca gözlerimi araladım. Katilin yüzü gözlerimin önündeydi. Elinde ki yastığı yüzüme bastırdığında çırpınmaya başladım. Nefesim tükenmeye başlamıştı.

Yüzümde ki baskı azaldığı an derin bir nefes aldım. Sherlock adamı tutmuş yere atmıştı.

"İyi misin sevgili dostum?"

Gözlerim yerde baygın yatan adama kaydı.

"Başıma gelmeyen kalmadı ama iyiyim."

Kafasını salladı.

"Merak etme dostum bu dava en kısa sürede kapanacak."

"Umarım öyle olur Sherlock."

Adam atılmadan polisler gelmişti. Sherlock onlara olan biteni anlattı. Ardından adam karakola götürdüldü. Sherlock ise yerinde durmuyor odada oradan oraya yürüyordu.

"O flashta önemli bir şey olamıydı. Adam neden sadece onu çaldı. Mycroft neden sır olarak saklıyor. İçinde ne var öğrenmem gerek."