ibne caillou

Keloğlan'ın gelişi

Evet en son kayu horona olmuştu
.
.
.
Eve gittiğimde çok şaşırmıştım horona denen zibidi kime bulaştığını bilmiyordu. Sadece ona yapacaklarımı izlesindi. Evde bulduğum limon kolonyasını kafama diktim içerken de yüzüme gözüme dökmeyi unutmadım. Beyin bedavaydı bütün ülke horona ile uğraşırkan ben 1 dakikada horonayla mücadelede edip galip gelmiştim. Yanlış kişiye bulaşmıştı, neyse ki her şeyin üstesinden geldiğim gibi bunun da üstesinden geldim. Kafamı dağıtmak için Şila'ya mesaj attım.
Ben: Naber güzellik?
Şila: Güzelin miyim gerçekten?
Ben: Evet cimcimem
Şila: Cimcimen miyim gerçekten
Ben: Siktir git aq kızı
Şila'nın ağzına sıçmam gerektiğini aklımın bi köşesine yazıp telefonda takılmaya devam ettim anaokulunda daha okumayı öğretmemişlerdi ama biz biliyorduk. Birkaç kızla daha mesajlaşıp telefonu fırlattım zaten çekmecem yeni telefonlarla doluydu. Baba parası yemezdim hepsi el emeği göz nuru çam sakızı çoban armağanıydı. Her neyse uyusam iyi olur.
Sabah alarmın lanet sesiyle uyandım kötü çocuk olduğum için bas gaza şarkısını ayarlamıştım. Okula geldiğimde yeni bir kelin geldiğini farkettim. Kötü çocuk olmasaydım oturup ağlayacaktım. Bu.. bu Keloğlandı! Beni görünce 'heheheyyyytt' diye bağırdı. Usulca yanına sokuldum kulağına:
-Gardaşım... diye fısıldadım
Keloğlan:
-Gardaşım
Ben aq:
- Bi şeye ihtiyacın var mı gardaşım...
bu saçma sohbetimizden sonra kendimize geldik sonuçta bizler kötü insanlardık böyle duygusal anlara gelemezdik Keloğlan'ın keline vurup:
- Karanlık kreşe hoşgeldin kel adam.
Keloğlan mahçup olmuştu canın yediğim. Onunla çok eğlenecektik...
.
.
.
Artık kötü yazıyorum bunun için üzgünüm ama bu ilk pes edişim değildi.