#ZG
...... ကံကို ယံုလိုက္ရင္... အရာရာအဆင္ေျပမွာ ပါ.....
ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္တယ္ ဆိုသည့္အတိုင္း ျမတ္ခင္းက်ယ္က်ယ္နဲ႔
အရိပ္ရတဲ့ ေမပယ္ပင္ႀကီးေအာက္...၂ေယာက္သားေက်ာခင္းကာ
ေကာင္းကင္ျပာႀကီးကို ၾကည့္ရင္း
JM - ကိုကို.... ဒီေန႔ရဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးက အရမ္းလွတယ္ေနာ္
* ေဂ်ာင္ဂု သူ႔အေတြးနဲ႔ သူသာ ဂ်ီမင္း ေျပာတာမၾကားမိ..*
JM - ကိုကို လို႔...ကိုကို
JK - ဟင္....အင္း...ေျပာေလ
JM -ဟင္း...သားေျပာေနတာ ၾကာၿပီ ကိုကိုဘာေတြေတြးေနတာလဲ...
JK - ဘာမွ မေတြးပါဘူးဗ်ာ...
JM - ကိုကိုကသာ ဘာမွမေတြးတာ...ကိုကိုမ်က္လံုးေတြ အေဝးမွာ...ကိုကို မေပ်ာ္ရင္ ျပန္မယ္ေလ
* ဂ်ီမင္း စိတ္ေကာက္ေနၿပီဆိုတာ ေဂ်ာင္ဂု သိသည္။ ထိုေၾကာင့္
ေခ်ာ့ဖို႔ ျမတ္ခင္းမွ ထကာ ဂ်ီမင္းအား အေပၚမွ အုပ္မိုးၾကည့္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ပုက်ိက မ်က္ႏွာ လႊဲထားတာေၾကာင့္
JK - ဂ်ီမင္း.... ခေလးေလး...ကိုကို႔ ကို ၾကည့္
JM - .........
JK - ကိုကို ေျပာစရာရွိတယ္....
JM - ဘာေျပာမွာလဲ... ဟြန္႔ ကိုကို သားနဲ႔သာ လည္မယ္ေျပာတာ ကိုကို႔႐ုပ္က ေပ်ာ္လဲမေပ်ာ္ဘူး...
JK- ကိုကို ခေလးကိုခ်စ္တာ ခေလးယံုတယ္မလား
JM- အြန္း သားယံုတယ္...
JK - .......
* ျဖဴစင္တဲ့ ခေလးကို အေရာင္ဆိုးမိတာ မွားၿပီ...*
JM - ကိုကို.... သား ကို ထားမသြားရဘူးေနာ္...ကိုကို မရွိရင္ သားေသမွာေနာ္... ေနာ္ သားကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔
JK - ႐ွဴး........ဘာေတြ ေလ်ာက္ေျပာေနတာလဲ ကိုကိုက ...
မထားခဲ့ပါဘူး..ေသမဲ့အေၾကာင္းမေျပာရဘူးေလ
ကိုကို႔ ခေလးေလးက ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာ...
JM - ကိုကို႔ ကို နမ္းခ်င္တယ္... အေ႐ွ႕တိုး
JK - ဟာဟား....နမ္းပါဗ်ာ..
* ဒီကေလး မနမ္းတတ္ဘူးပဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ခ်ိဳခ်ဥ္ စုတ္သလိုလုပ္ေနေတာ့...ေဂ်ာင္ဂုလည္း အားမရတာေၾကာင့္ ေခါင္းကိုဆြဲယူကာ
သူ႔ဦးေဆာင္မႈသို႔ ဆြဲေခၚေတာ့သည္...*
JM - အင္.....အ....ကို ~~ကို...
JK - ႁပြတ္.....ဟင္း..သူပဲစ သူပဲေမာ....
