#ZG
ေမွာင္မဲေနတဲ့အခန္းထဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...
သူဘယ္ေလာက္ေအာ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းေတာင္း အခန္းထဲမွာေတာ့ တိတ္ဆိတ္လ်က္... သူအျပင္ထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။
ေျပးထြက္သြားတဲ့ လမ္းတစ္ေလ်ာက္... မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ကေလးေလး...ထိုမိန္းမႀကီးမ်က္ႏွာမွာ..ေၾကာက္ရြံမႈေတြႀကီးစိုးေနတယ္ ။ အေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ႏွင့္ အေမာတေဂၚေျပးလႊားေန၏။ ႐ုတ္တရက္ ကားတစ္စီး...
မိန္းမႀကီးမွာ အပူတျပင္းေျပးေန၏။ ကားလာသည္ကိုမျမင္
သူလွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ '' ...အေ႐ွ႕မွာ ကား.....''
ေနာက္က်သြားၿပီ ထိုကားမွာ မိန္းမႀကီးနဲ႔ ကေလးအားတိုက္သြားသည္။ ဒါမဲ့ကေလးေလးက အသက္႐ွင္ေနေသးသည္။ မိန္းမႀကီးမွာ ကားတိုက္ခံရတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ လမ္းမေပၚမွာ ေသြးသံတရဲရဲႏွင့္
''...သား...ဂ်ီမင္းေလး..''.သူ႔နာမည္ကိုေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ အနားကပ္သြားၾကည့္ေတာ့ မိန္းမႀကီးက ျပံဳးျပသည္။'' ...ေမေမ သားကိုခ်စ္တယ္ေနာ္...''.သူ႔ရင္ထဲ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြ ျပည့္နက္လာတယ္။
ဒါသူ႔ေမေမလားေပါ့ အျခားသူမသိရင္မသိမယ္...ကိုယ္ေသြးသားကိုေတာ့လိမ္လို႔မရေပ။..''. ေမေမ...ေမေမ...''.ဟုတ္တယ္ ဒါသူ႔ေမေမပဲ... ။ ထို႔ေနာက္ ကားထဲမွ လူႏွစ္ေယာက္ ထြက္လာတယ္။
တစ္ေယာက္က အသက္ႀကီးႀကီး လူႀကီး...၊ ေနာက္ တစ္ေယာက္က..ဟင္ သူ႔ကိုကို ပဲ..ကိုကိုက ဘယ္လိုလုပ္...ဟင့္အင္း...ကိုကိုေၾကာင့္ ေမေမေသရတာလား..
မဟုတ္ဘူး ကိုကိုက အဲ့လိုလုပ္မဲ့သူ မဟုတ္ဘူး...
မဟုတ္ဘူး........
အား.....''
''...ဂ်ီမင္း... သားငယ္ေလး... သတိရလာၿပီလား..''
''..သား...ေရဆာတယ္...''
''ေအးေအး ဒီမွာ...ဂ်ီမင္း... အိမ္မက္ဆိုးေတြ မက္ျပန္ၿပီလား..''
အင္း...''
ေမေမႀကီး...သားကို အမွန္အတိုင္းေျဖေပးပါ...
သားကို ဘယ္ကေနေမြးစားထားတာလဲ..''
''...မိဘမဲ့ေဂဟာကေန...''
''...သားကို မလိမ္နဲ႔...''
ဂ်ီမင္း အမွန္အတိုင္းသိခ်င္သည္။ အေျဖကိုသူသိေပမဲ့
အမွန္ကိုေျပာမလားဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ေမးမိျခင္းပင္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ကို ညာေနၾကဆဲ လိမ္ေနၾကဆဲပင္....
