Duy Sevdiğim

60 14 29
                                    

Duy sevdiğim!

Hasretinden boğazıma düğümlenen kelimeler satırlara bile dökülmüyor artık,
İlhamı belki gözlerinden belki nefesinden, kim bilir belki de birbirimizden alacaktık.

Gündüzler es geçiyor beni, geceler son buluyor ama gülüşler hiç konuk olmuyor sensizliğin yaz akşamlarında sevgilim.

Boğazımdan tek lokma geçmiyor, yanıbaşında son bulmayan hiçbir yol yürünesi gelmiyor benim için.

Hiçbir manzara hoş etmiyor içimi ne kulağıma fısıldayan müzikler,  ne de beni anlatamayan satırlar varlığına ihtiyaç duyarcasına sessiz kalıyor yüreğimde.

Ahh... kim bilir gün gelir, mesafeler yalan olur da sohbetine misafir olmaktır yalnız bana kalan.

Mesafeler incelsin de o gün gelsin,
Tek cümleni bile düşüncelerimle kesmeyeceğim senin,

Her bir anını göz kırpmadan seyredebilmek için....











Bir Düşünsene (İNTERAKTİF KİTAP)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin