Leyyin Ellerin

107 27 42
                                    

Ah şu leyyin ellerin sarsıyor sanki ruhumu, Gözlerim arıyor közlerindeki kahverengi gökleri.

Karanlık gitmiyor sanki başımdan küstüm otu,
Sen olmadan aklımı tükettim zaman gecikip gitti.

Usulca gezdim özlemin tenindeki her sükûtu,
Seni kalbimde severken aklımı delirmem gerek belli ki.

Sabrederken düş ederim yanındaki her damla huzuru,
Kirpiklerin gölleri suya kör eder ki kabullendim mesafeyi.

Bitkin bir ruhla sensizliğin kulaklarımda uğultusu,
Ah bir kavuşsak da nefesin titretse senden olan nefsimi.

Bir bilsen sevgimi daha da istersin bu vefa şuursuzu,
Bu gönül bir seni ister bir de benden olan resmini.








Bir Düşünsene (İNTERAKTİF KİTAP)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin