Bu gün günlerden cumartesi.
Senin gözlerini bana yumduğun, benimse göz kapaklarım altında ezildiğim sonbahar gecesinin ertesi.
Tuhaf...
Gün doğmadı sanki o sabah yüreğime, o gün gelecek, güz olacak ama gündüz olmayacak kalbinde demişti, sol yanımda bulunan şiir kabımın iç sesi.
Yazık...
Evimin her yanına bulaşan sesin, gözlerinde parlayan sevgin, saçlarından kendime yorgan yapmışlığım peki...
Acı...
Anıların altında kalıyorum sanki. kapılar duvar olur bana, duvarlar ise anlarımıza dalıp gittiğim koskoca dört film perdesi.
Neyse...
Yoksun, belki hiç olmadın da. Tesellim yok kendime ama unutma, gün geçerdi fakat tutam eksilmezdi salonumuzdan o güzel parfüm kokusu,kahkaha sesleri...
Gittin...
Ama bil isterim. Sendeki ben nasıl yoksam artık; Bendeki bakışların, senden kalan dokunuşların, kendimden çok baktığım o kocaman gözlerin varya hani...
Bıraktım...
Hepsi teker teker kalbimin en ırak köşelerine gurbete gitti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Düşünsene (İNTERAKTİF KİTAP)
شِعرBir düşünsene, kendi gözlerinden daha yakın gözlerim sana... ( Şiirlerime seslendirme eklemeye başlıyorum, severseniz devaminı da getireceğim. Keyifli okumalar dilerim :) )
