Bu sevdiğim, kendime sorduğum en zor sorudur...
Deniz gözlü dediğin güzelliği beklemek mi zordur, ellerinin üşüdüğünü hissetmek mi, yoksa saçlarında dalgalanıp gitmek mi?
Düşünürsün, Dünya bu, hani pür gitse geri gelecek. Bahaneleri bitmeyen bu Dünya'da bilmezsin ki bahane olur rüzgarlar ona, liman taşları da arkadaş olur sana.
Beklersin öyle gözlerin diyârda, ellerin ufukta, düşlerin zaten heba...
Sonra aşık olursun sebebi olduğu için liman taşlarına, o ise başka limanlara.Anlamsızca beklersin öyle. O gelmeyene, sen gitmeyene kadar...
Dönmediğinde farkedersin ki gözlerindeki deniz sana renk değil, derinlik katar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Düşünsene (İNTERAKTİF KİTAP)
PoésieBir düşünsene, kendi gözlerinden daha yakın gözlerim sana... ( Şiirlerime seslendirme eklemeye başlıyorum, severseniz devaminı da getireceğim. Keyifli okumalar dilerim :) )