BİLİNMEYEN NUMARA (GERi DÖNÜŞ) 2

12

Bir haftada 20 beğeni zor topladık alslalslslsl

_____

Oğuz; Ne yapıyorsun sevgilim?

Bahar; Çalışıyorum Oğuz.

Bahar; Ne oldu?

Oğuz; Sevgilimi merak ettim, bir şey mi olması lazımdı?

Bahar; Çalışırken rahatsız edilmek istemiyorum Oğuz biliyorsun.

Bahar; Önemli bir haber peşindeyim.

Oğuz; Anladım.

Oğuz; Rahatsız ettim.

Bahar; Trip mi atacaksın Oğuz?

Bahar; Gerçekten hiç uğraşacak halim yokta bil istedim.

Oğuz; Sana ne oluyor Bahar?

Oğuz; Bir hafta önce her şey güzelken şimdi ne oldu ben anlamadım.

Oğuz; Şimdi sen mi intikam peşindesin?

Bahar; Ne intikamı.

Bahar; O işler eskidi canım ya.

Bahar; Oğuz bak cidden çok yoğunum sonra konuşalım.

Son mesajı yazıp telefonu kapatıp işime döndüm, önemli bir işim vardı ve onun peşindeydim, Oğuz'la olanlar güzeldi. Onu seviyordum ve barışmak beni mutlu etmişti ama bazen iş üstündeyken benimle konuşmak istemesini istemiyordum.

"Ne durumdasın Bahar?" Gökhan'a dönüp gülümsedim.

"İyi gidiyor. Merak etme sen bu iş ile patlayacağız." göz kırpıp yanımdan gidince ben de işime döndüm.

Saatin ilerlemesi ve makalemin sonuna gelmemle sandalyede geri kayıp gözlerimi yumdum. Bir an gözlerimde şimşek çaktı hızla gözlerimi açıp etrafa bakındım. Çok kısa bir saniyeliğine etraf karardı ama daha sonra normal duruma geldi. Ellerimle saçlarımı karıştırıp iç geçirdim. Fazlasıyla yorulduğum ve bir süredir uyumadığım için böyle olmuştum. Kendimi toparlayıp çalıştığım gazeteden çıkıp arabama bindim ve evime sürmeye başladım. Gözlerim arada bir kararsada kendimi toparlıyordum, en kısa zamanda hastaneye randevu almalıydım.

Arabamı evin otorparkına park edip indim ve apartmana girip evimin olduğu kata çıktım. Kapının önüne gelince gördüğüm manzara beni şaşırtmıştı ama ev arkadaşımın işi diye düşünüp boş verdim. Zaten kim kapının üstüne kocaman çiçek asardı ki? Çantamdan anahtarı çıkarıp kapı deliğine sokacakken anahtarın buraya uymadığını anladım, yanlış anahtar aldığımı düşünüp tekrar kontrol ettim ama hayır bu evimin anahtarıydı.

Tekrar denedim ve yine anahtarım bu kapıya uymadı.

"Bahar hanım?" arkamdan gelen ses ile dönüp kapıcı Selim bey ile karşılaştım. Yaşlanmış mıydı? Yanıma gelip şaşkınca bir bana bir de elimdeki anahtara baktı.

"Kapımı açamıyorum, yanlış anahtarda değil ama anlamadım. Bir de siz denesenize Selim bey." elimdeki anahtarı ona uzattım ama hala şaşkınca bana bakıyordu. Burada bir şey mi oluyordu? Arkadan gelen kapı açılma sesiyle Selim beyin şaşkın bakışlarını bir kenara bırakıp evimin kapısına döndüm. Kapıyı orta yaşlı bir kadın açmıştı, bu kimdi?

"Siz kimsiniz, evimde ne işiniz var?" kadın kaşlarını çatıp bana baktı.

"Hanımefendi iyi misiniz burası benim evim." kadının dediklerine ufak bir kahkaha atıp eve adımladım ama durduruldum.
"Eğer gitmezseniz polisi arayacağım."

"Bakın hanımefendi burası benim evim, asıl siz çıkmazsanız ben polisi arayacağım."

"Bahar hanım, sakin olun."

"Ne sakini Selim bey evimde yabancı birisi var. Polisi arayın lütfen." Selim beyin yüzü şaşkınlıktan çok korku ve endişe dolmuştu. Neler oluyordu burada anlamıyordum.

"Bahar hanım burası sizin eviniz değil, siz beş yıl önce buradan taşındınız."