Röportaj saatim kesinleştiği ve sevgili sorusundan şimdilik kurtulmayı başardığım için mutluydum. Ofisten çıkıp şirketin en güzel dans odasında yerimi aldım.
"Şaka mı bu? Sehun?"
"Selam!"
"Chanyeol içecek alıyor. Geç geldiğine üzülecek."
"Buna ben de üzüldüm Jongin. Ona geleceğimi yazmıştım. Sanırım mesajıma bakmadı."
Konuşmamızı bölen ve bizi kahkaha krizine sokan şey içeri giren devdi.
"Sehun! Tanrım! İçecekleri beklerken telefonuma baktım ve... Tanrım! Gerçekten buradasın!"
"İçecekler nerde sevgilim?"
"O-oh... Unuttum."
"Demek beni çok özledin."
Sımsıkı sarılrığımızda üyeler bile mutlu görünüyordu. Bu sırada, evrenin sayılı en iyi grup liderlerinden biri olan Suho içecekleri almaya gitti.
"Röportaj için mi buradasın?"
"Seni özlediğim için gelmeyi çok isterdim, ama biliyorsun."
"Yine de öyle sayacağım."
Sorular bittikten sonra onlara patronun ısrarından bahsettim. Suho bu soruya cevap vermeleri gerektiğini söylüyordu. Böylece ihanet Bay Lee'nin radarına takılacaktı.
"Ya Sehun'un başı belaya girerse?"
"Onun bunu reddettiğini ve isteyerek sormadığını Bay Lee'ye söyleyebiliriz."
"Öyle diyorsan..."
Chanyeol endişeliydi. Fakat ben de bu planı beğenmiş, Suho'yu onaylamıştım.
Üyelerin ilişkileri olmadığına dair yanıtlarımı kaydettikten ve not aldıktan sonra oradan ayrıldım. Ondan ayrı kalmak gerçekten zordu. Fakat onu insanlara tanıtan elçilerden biriydim. Bu tarif edemeyeceğim kadar güzel bir duyguydu.
Melek kalpli, peri kulaklı, kocaman gülen, çalışkan bir dev tanıyordum. Diğer tüm insanların da onun kalbini görmelerini istiyordum. Çünkü o, vitrine değil içine bakılmaya değecek kadar özeldi.
