თეთრი სპილო 🔞 [JIKOOK] დასრულებული

თავი: 6

ჯიმინი თავს დამნაშავედ გრძნობდა  - მას ზედმეტი მოუვიდა კალმებზე, როგორც ცხენზე. და ჯერ მას წარმოდგენაც არ ჰქონდა, თუ რას გააკეთებდა, როდესაც ჯონგუკი ჩერჩილის ფულს გადაიხდიდა.  უკვე ხვალ, სრულიად შესაძლებელია შეთანხმებას ხელი ჰქონდეს მოწერილი...

რა გააკეთოს? ეცადოს  თამაშის გაგრძელებას? მოსახერხებელ მომენტს დაელოდოს და ყველაფერი მოყვეს? გაწყვიტოს ურთიერთობა? ბოლო ყველაზე მეტად გონივრული ეჩვენა: სპექტაკლის გაგრძელებას  აზრი არ ჰქონდა, მაგრამ სიმართლის თქმასაც არ ჰქონდა - რატომ გაუცრუოს იმედი ჯონგუკს  და თვითონაც გადაიტანოს არც ისე საიამოვნო სცენა, თუ მათ მაინც არაფერი გამოუვათ?

და იქნებ გამოვიდეს? იქნებ ჯონგუკი ისეთი ჯიუტი დომინანტი არაა და ანალური ხვრელის მოყვარული, როგორც ნამჯუნი? თუმცა რის გულისთვის: ის  ძალიან თავისუფლად იპოვის ოცი წლის ბიჭს, რომელიც თანახმა იქნება...

ჯიმინმა გადაწყვიტა, რომ მაინც ეცდებოდა ჯონგუკისთვის აეხსნა, თუ რატომ მოიქცა ასე. ცდის გარეშე უარს არ იტყოდა მასზე. ოღონდ ეს მერე. იმის მიუხედავად, რომ ჯიმინს სინდისის ქენჯნამ საბოლოოდ დაუკარგა განსჯის უნარი, და გადაწყვიტა სიმართლე შეთანხმების გაფორმებამდე მოეყოლა, ახლა არ იყო საუკეთესო მომენტი: როგორც ჩანს ჯონგუკი გაღიზიანებულია ნამჯუნის გამოხტომებით, ფანჯარაში იყურებოდა და ლაპარაკი არ სურდა. ჯიმინი დიდად არ ღერავდა ცუდი განწყობის გამო: სახლში ის მას განმუხტავდა. მან იცოდა, თუ როგორ გაეკეთებინა ეს... და კიდევ იმედი ჰქონდა, რომ ჯოგუკს არ აღმოაჩნდებოდა  დღეს მიზეზი გათიშულიყო პირველივე ჯერის შემდეგ.

გზაში ჯიმინი თავს ფხიზლად გრძნობდა - ოღონდ მუცელი სასიამოვნოდ ჰონდა გახურებული, მაგრამ როდესაც გადმოვიდა მანქანიდან და თავი დახარა, ოდნავი თავბრუსხვევა იგრძნო. დრო არ არის... არ უნდა გაითიშოს.

როგორც კი სახლში შევიდნენ, მან ჯონგუკს მხრებში ჩაავლო ხელი, თავისკენ მიქაჩა და კოცნა დაუწყო. ჯონგუკი წინააღმდეგი არ იყო, მაგრამ დიდი სურვილის გარეშე პასუხობდა, მექანიკურად და გულგრილად.