Bölüm 2

436 30 9
                                    

Bir kaç dakika bekledikten sonra geldiğimizi anlayıp  parayı verip  indim Antalyayı hiç tanımıyordum baranı nerden bulcaktım derken omzumda hissettiğim elle yerimden sıçradım arkamı döndüğümde sırıtan bir baranla karşılaşmaml azıcık rahatladım

-Hadi hala bakmaya devammı? yoksa gidelimmi?

-Gidelim

Alışveriş merkezinin içini öğrendim lavaboyu neyseki en başta öğrenmiştim .s önümden benim yaşımda  bir genç kızın annesiyler mütlü mutlu geçtiğini gördüğüm an hemen lavaboya koşup kapıyı kilitleyip ağlamaya başladım hep saçma bulurdum böyle yapanları aslında hayat bana saçma  geliyor yaşadıklarım saçma.

++Barandan++

Damla aslında iyi kız ailesini kaybettiğini ve yalnız olduğunu öğrendiğimdeiçim sızladı nedense. dedesi hiç şefkat göatermiyordur eminim beni havalı ve egoist olarak görüyo  dışardan bakılınca öyleyim yani herkes öyle diyor ama tanısalar değilimdir zaten arkadaş çevremde  öyle çok değil  damlaya bide okulda yanımdan geçmiceksin dedim ah aptalım alışveriş merkezini bilmediği için mesaj atmıştım geldi mutlu mutlu dolaşırken birden ağlayarak lavaboya koştu tahmin ettim doğruysa aielisiyle alakalıydı ama noldu? bende hemen arkasından koştum kapıyı kilitlemiş hıçkırıklarla ağlıyordu

-Damla 

-Damla  aç şu kapıyı

-Damla kırarım bak

 tam kırmaya hazırlanırken kapıyı açığ yüzüme bakt gözleri kızarmış şişmişti nolmuşştu böyle?

-Damla

-Ha?

gel buraya diyip kollarımı açıp bekledim oda hemen geldi kokusu insana huzur veriyordu huzurlu hissettim annem öldüğünden sonra ilk defa...

Arkadaşlar beğenmedinizmi ama niden? sadece 22 kişi okumuş  2 kişi oylamış  yorum ve votelerinizi bekliyorum ilk baştan sıkılmayın devam ettikçe güzelleşecek eminim sevceksiniz ben umudumu yitirmicem sizleri seviyorum :))

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 19, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bay Egoist ve Bayan UkalaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin