bugün aslında dündü

843 24 0
                                    

Yatağında huzursuzca kıpırdandı.Bir süre daha böyle gözleri kapalı yatarsa uykuya dalabileceği umuduyla dakikalar geçirdi.Bunun gerçekleşmediğini görünce gözlerini yavaşça araladı.Ağzında o acı hissi tadı vardı sanki, yutkunmakta zorlandı.'Bugünü yaşanmaya değer kılacak ne olabilir ki?' hissi.

Beyaz duvarların tavanla hangi noktada birleştiğini anlamaya çalışırken buldu kendini.Her şey o kadar aynıydı ki... Bununla taban tabana zıt şekilde kendisini o kadar farklı; her an kendine o kadar yabancı hissediyordu.

Üzerindeki odanın rengiyle aynı olan örtüyü kaldırdı.Yatakta oturur pozisyona geldikten sonra başını ellerinin arasına aldı ve şakaklarını ovuşturmaya başladı.Sık sık başını ya da göz pınarlarını ovuşturuyordu.Sanki baş edemediği şeyleri taşıması için gözlerine ve başına şifa veriyordu.

Nihayet yataktan kalkabildi ve kendini banyoya taşıdı. Aynada yorgun yüzünü tepkisizce incelerken suyun boşuna aktığını fark etti. Küvetin içine geçtiğinde kaç dakika boyunca fayanslara bakarak küvetin dolmasını beklediği tahmin etmeye çalıştı.

Su damlaları esmer ve pürüzsüz teninde akıyor akıyor ve akıyordu. Su damlalarını seyrederken kapının çalındığını duydu.Farkında değilken geçirdiği zaman ellerinin derisinin kırışmasına yeterli olmuştu.

Dolaptan bir havluyu belinden aşağıyı örtecek şekilde sardı.Çoçuklardan biri olduğunu varsayıp kapıyı açtı.Karşısındaki çocuklardan biri değildi.

seninle, yeniden | Mero_428Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin