Heey voteler niye git gide düşüyor... Mimikler bölümünden sonra hem okunma hem vote yok bölümleri atlayarakmı okuyorsunuz o.O Voteleyince telefonunuzun hafızasımı doluyor anlamadımki.s.s (yazarınız sitem ediyorr kdjdk)
Buğlem'den...
Birden üşümeye başladım. Soğuk terler anlımda birikmişti. Birazdanda büyük bir ihtimalle titremeye başlicaktım. Yine kriz geçiriyordum işte. Kurtulamamıştım bu şeyden bir türlü kontrol edemiyordum kendimi.
Ama bu sefer bir terslik vardı. Sinirlenmemiştimki ben. Sinirlenmişmiydim yoksa?
Konuşma sırasında Doğukan Umay'a sarıldıktan hemen sonra o sürtük hemşirenin gelipte Cenk'i çağırması ve kalçasını sallaya sallaya dışarı çıkması kesinlikle beni sinirlendirmemişti. Niye sinirlendirsinki?
Umay hemen Doğukan'dan ayrılarak yanıma gelmişti.
"Sakin ol Buğlem. Şimdi sırası değil hadi lütfen" dedi. Aden'de yatakta kalkmaya çalıştı ama Arda onu durdurdu. Üçünün arkası bana dönüktü. Vee beni böyle görmemeleri lazımdı. Daha hazır değildim. Onlarda beni yargılayabilirdi.
Arkamı döndüm ve koşarak odadan çıktım. Ayaklarım ağrıyana, ordan uzaklaşana kadar koştum. En son bir yerde durdum. Nefesim kesilmişti koşmaktan. Bir duvar kenarı bulup kayarak dibine çöktüm. Bacaklarımı kendime çekip kollarımı etrafına sardım ve ileri geri sallanmaya başladım. Bu beni biraz sakinleştiriyordu. Birinin yanıma oturduğunu hissedince irkilerek kafamı kaldırdım.
"Cenk?" dedim şaşkınlıkla.
"Ne işin var burda senin ?" diye ekledim.
"Sen öyle koşarak çıkınca bende peşinden geldim. Yanlız iyi koşuyomuşsun cadı." dedi. Hiçbir şey demedim bana cadı demesine. Gücüm yoktu. Titremem ve terlemem geçmişti ama hala üşüyordum.
"Üşüyormusun sen ?"
"Yok zevkten ellerimi sürtüyorum böyle. En büyük hobim bilmiyormusun?Aaa çok şaşırdım nasıl bilmezsin. Çok ayıp. " diyerek dalga geçer bir tonda cevapladım sorusunu. (Dalga geçtim çünkü jshsjs)
Üzerindeki ceketi çıkarıp bana uzattı. Valla rezil olucağım kadar oldum. Krizimi görmedi gerçi ama şuan bile yanımda olmaması gerekiyordu.
"İstemez. İşine baksana sen ne diye peşimden geliyorsun"dedim.
"Sanada iyilik yaramıyor be ! Giymessen giyme. Ama ben bir yere gitmiyorum. Hadi anlat bana "
"Sizi daha kaç gündür tanıyoruz ki. İntikam alırken hapise düşmeyeceğimizin garantisi olsaydı emin ol Umay'ın size anlatmasına izin vermezdim. Ama benim intikam alıcağım biri filan yok. Yani senin bilmen gereken bir şeyde yok. Şimdi defol yanımdan." dedim. Yüzümde her zamanki gibi boş bir ifade vardı.
Ben küçükken öğrenmiştim duygularımı saklamayı.
"Bu kadar katı olmak zorunda değilsin. Bende zor dönemler yaşadım. Bende duygularımı saklayabiliyorum. Tıpkı senin gibi. Ve aslında bakarsan tamda bu yüzden şuan bana boş baktığını sandığın halde gözlerindeki duyguları görebiliyorum."diyip devam etti..
"Etrafa ve çevrendekilere dövmelerinle ve bakışlarınla ben kötü kızım benden uzak durun der gibi bakıyorsun. Okula yeni gelmene rağmen birçok kişinin ilgisini çekmessinizki okul daha ilk günden sizi konuşuyordu tüm okul. Gizemli üç kız.. Hadii şimdi anlat banaa ve rahatla. Sonra tekrar maskeni takarsın."dedi. Oldukça ikna edici bir konuşmaydı ama yeterli değildi..
"Özür dilerim ben buyum,
Kimse için değişemem..."dedim. (Multide var kdndjd)
Kalktım ve okula doğru yürümeye başladım. Hava kararmıştı. Aden bayadır baygındı ve hiçbirimiz gitmemiştik evlerimize. Ve yorgunluktan ölüyordum. O yüzden okula giden kestirmeye çevirdim rotamı. Ahh evet sokak serserilerinden korkmuyorum. Onlarda kimmiş. Ben değil yımrığım konuşur özgüveniyle devam ettim yoluma.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENARYO (DÜZENLENECEK)
Teen Fiction...3 Yetim Kız Ve 3 Erkek.. Hayatları Bir Tiyatro Okulunda Birlesiyor. Kızların Hayali Sadece O Lanet Yetimhaneden Kurtulup Kendilerine Yeni Ve Güzel Bir Hayat Kurmaktı Ama Onlar Kendilerini Kıskançlık, Korku, Acı, Mutluluk Ve Aşk'ı Tüm Gerçekliğiyl...
