DELİZEKALILAR

1. bölüm; ilk gün

Sırtımda boş ama gerginliğimden ağırlaşan çantam, kulaklarımın arkasından akan ter  ve korkuyla bahçeye girmeye başladım. Etrafıma bakamıyorum heyecan, korku ve merak ile Kapının önündeki bankta oturan sarışın  ve güzel olmasına rağmen belalı tiplerden bir kızın olduğunu gördüm. Bana yumuşak ve hoş bir şekilde  bakıyordu Baktığımı Belli etmemek için yüzümü sürekli saklıyorum utancımdan Voleybol oynayanları izlemeye başlarken, Üstüme doğru gelen iri, kaslı ve oldukça yakışıklı biri yürüdü elini uzattı ve tatlı bi tebessüm ile beraber;
- yenilerdensin sanırım hoşgeldin aramıza!
Ben de  tedirgin bir şekilde;
- evet yeniyim, hoşbuldum.
İsminin kerim olduğunu söyledi ve benim adımı sordu tatlı bir gülüş ile, adımın yağız olduğunu söyleyince memnun olduğunu söyledi Bana birkaç tavsiyede bulunacağını söyledi ben de korku ve  merakla dinledim bana;
Kimse ile muhatap olmamaya çalış pek hoş karşılanmaz,
Ona ve arkadaşlarına  karşı saygılı olmam gerektiğini istedi. O an anladım ki okuldaki süreç, sıkıcı ve yanlız geçeceğini anlamıştım.Sınıfımı ararken etrafımdakilere sormaya korktuğumdan tek başıma aramaya karar verdim ve sınıfımı buldum. Önceki okulumda olduğu gibi cam kenarı kalorifer yanındaki masaya oturmaya karar verdim. Masaya doğru yürürken arkamda kargaşa ve gürültü sezdim başımı tedirgin bir şekilde çevirdim karşımda sınıfın tüm öğrencileri vardı. Masaya oturdum ve sınıfı takip etmeye başladım. Arkamda yatan birinin olduğu fark ettim arkama döndüm uyuduğunu görünce rahatsız etmeden önüme döndüm önümde oturan bir kızın kitap okuduğunu ve sınıftan kopuk biri olduğunu anladım. Tam yan masadaki çocuklara bakarken sabah bana hoş bir şekilde bakan sarışın kız yanıma oturdu bana elini uzattı " ben Ece "dedi. Rahat bir şekilde adımın yağız olduğunu söyledim utanarak. gözlerimin içine bakarken içimde heyecan ve korkuyu bi arada yaşadım bakmamaya çalışarak önüme döndüm sınıfı takip etmeye devam ettim
Arka sırada kızların bi arada oturup dedikodu yaptığını gördüm. Acaba benim dedikodum mu yapılıyor yoksa okulun en yakışıklı çocuğunun kızlar tuvalletinde öpüşürken yakalandığımı yapılıyor.Bunu merak etmeye başladım. Ön sıraya bakınca matematik  testi çözen iki kızın fısıldayarak çalıştıklarını gördüm sınıfın en zeki iki kızı sanırım bunlar ben onlar kadar zeki değilim sadece anladığımı yaparım fazlası için çabalamam.Sınıf kapısının içinden sabah tanıştığım kerim ve yanında uzun boylu çekici biri ile içeri girdi. Kerim bana bakarak gülümsedi  yanımda oturan Ece bana odaklanmış bi şekilde sorular soruyor ben cevaplamaya korkuyorum kısa cevaplar veriyorum. Ece yanımdan kalkıp yakın arkadaşının yanına giderek fıldaşırken güldüklerini gördüm.
Sınıfa alışmam zor olacağını biliyorum ama görünen o ki iyi arkadaşlar olacağını ve geçinebileceğim kişilerin olduğunu anladım arkama yaslanıp derin bi nefes alarak içimdeki korkuyu unutmaya çalışıyorum başardım da kormayacağımı ve iyi olacağını anladım sınıftaki öğrencilerin iç içe olduklarını ve birbirlerinden kopmayacakları belli oluyor. Acaba ben de aralarına girebilir miyim?
Onlarla beraber olabilirmiyim? bu zaman ve bana bağlı. Onlarla iyi geçinirsem onlar gibi olabilirim. Çantamdan soğuk suyu çıkarıp içerken yanıma herkesin tek tek tanışmaya geleceklerini anlamadım başta önce yanıma kerim ve yanındaki uzun boylu arkadaşı geldi. Yanıma oturup tanışmak istediklerini öğrenince tatlı bi tebessüm ile onlarla tanışmak için can attıyorum. Adını tahmin etmeye başladım kafamın içinde adının Taha, Mert ve ya Semih olduğunu düşündüm. Adının emre olduğunu söyleyince hayal kırıklığına uğradığımı belli  etmeden, gülümseyerek adımın yağız olduğunu söyledim. Memnun olduğumu söylemek istiyorum ama gözlerinin içine bakınca sinsi,kurnaz ve vahşet dolu  olduğunu sezdim ama belli etmemek için memnun olduğumu söyledim. Bana sanki burslu olduğumu yüzüme vurur gibi bakıyordu. Aldırış etmemem gerekiyor.Sohbet etmeye başladık kerim,ben ve emre. Bana okul takımında olduklarını ve okulun en iyileri olduklarını söylüyorlar. Söylerken bile bi rekabet içindeler. Bunu yapmaları bile bana heyecan ve merak katıyor. Kerim'in bana okulda yardımcı olacağını söylerken, içimden  bi oh çektim. En azından yüküm hafifledi. Bu benim için bi avantaj hem onlar ile arkadaş olmam için engel olmayacağı hem de sıkılmayacağım, yanlız olmayacağımı anlamam beni mutlu etti. Şuan yapmam gereken tek şeyin onlara ayak uydurmam ve onlara saygılı olmam. Evet bunu yapabilirim. Benim hep yaptığım şey bu Saygı duymak. Onun için işim basit ben yaparım. Şimdiki işim Sınıftaki diğer Çocukları tanımak.