Anonim Hanım|| TEXTİNG

2.2

"Evet Mirza bugün."

"O zaman sana hediye almam lazım."

"Hadi koş."

Poyraz koşan arkadaşına bakarken derin bir nefes verdi. Ne çok konuşuyordu bu çocuk. Telefonuna gelen bildirimle heyecanla eli çantasına gitti. Telefonun ekranında beliren Turkcell yazısıyla koca bir siktir çekti. Ne sanmıştı ki. Uzun zamandır kız ona yazmıyordu. Aslında bakılırsa onu özlemişti bir taraftanda ona sinirliydi. Birazda kendine tabiki.
Okula bir göz attığında etrafta koşuşan dokuzuncu sınıflar basketbol oynayan onbirler. Dedikodu yapan kızlar. Birde kuytu köşede takılan ezikler vardı tabi. Yan tarafında oturan sarışına gitti gözleri bu kızı pek sevmezdi. Aslında kimse pek sevmezdi onu. Boşvererek ona doğru gelen Mirzaya baktı.

"Kardeşim buyur hediyen."

Poyraz çekinerek hediyeyi alıp pakedini açtı. Gördüğü şeyle kahkaha atarken okulun yarısı ona dönmüştü bile.

"Bune oğlum?"

"Prezervatif kutusu."

Çocuk heyecanla söylemiş Poyrazsa gülmeye devam etmişti.

"Birde bu var."

Gösterdiği kekin üstündeki muma gitti gözleri. Belkide en güzel doğum günü buydu.

"Hadi dilek tut. Ama sesli dile."

Poyraz onu kırmamak için ellerini birleştirip konuştu.

"Anonim Hanımın bana tekrar yazmasını istiyorum."

Çocuk ona anlamayan gözlerle bakarken takmayarak keki ısırdı.

O sırada çocuk onu izleyen Anonim hanımdan habersiz arkadaşıyla kekin kavgasını yapıyordu.

"Birazda bana ver."

"Olmaz."

"Ama bugün benim doğum günüm."

"Banane."

Arkadaşını boş verip telefonuna gelen bildirime baktı.

Anonim Hanım: İyki Doğdun bok kafa:)