Poyraz okulun kapısına yaslanıp etrafa göz attı.
Adal Duru...
Güldü. Demek oydu diye geçirdi içinden. Sanırım ondan hiç şüphelenmemişti. Çantasında su şişesini çıkarıp kapağını açtı. Kuruyan boğazı sonunda rahatlamıştı. Gözleri hala Adalı arıyordu. Nerdeydi bu kız.
Tabiki okula gelmezdi. Ne düşünmüştü ki.
Telefonu çıkarıp dün görüldü artığı kıza mesaj yazdı.
Poyraz: Adal Duru.
Poyraz: Nerdesin sen?
Anonim Hanım: Adal Duru diye biri yok. Öldü.
Poyraz: Bddkeldndk nerdesin?
Anonim Hanım: Mezarda.
Poyraz: Konuşalım.
Anonim Hanım: Nerde? Cennet? Cehennem?
Poyraz: Saçmalamayı kes de az ciddi ol!
Adal: Olmaz. Konuşamayız. Sarhoştum ve ne dediğimi bilmiyordum beni ciddiye alma. Konuyu kapat ayrıca konuşmayı kessek iyi olacak. Görüşürüz.
Poyraz: Ama...
Poyraz: Ben neden bu kadar ümitlendim ki.
(Bu mesaj silindi)
Poyraz: Aptalım.
(Bu mesaj silindi)
Poyraz: Her neyse...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anonim Hanım|| TEXTİNG
ChickLitAnonim Hanım: Lan göttoş sakın aşık olayım deme! Poyraz: O niye? Anonim Hanım: Çünkü duyduğuma göre aşık olanı şamarlıyorlarmış. Anonim Hanım: Aman o hataya kapılayım deme. Anonim Hanım: Senide şamarlarlar mazallah. Anonim Hanım: Sonra ben bu acı...
