"Jay,bakit ka naka bihis?"bungad sa akin ni angel.Lumapit ito sa akin at hinawakan nito Ang aking leeg.
"Ang anit mo pa.hindi pa okay yang sugat mo sa leeg."tugon nito.
"I'm fine."huling tugon ko at lumabas na.
"Good morning!"bungad sa akin ng dalawa ngunit hindi ko man lang sila nilingon.
Nilagpasan ko Lang ang mga ito.
Hindi na ako pumunta ng cafeteria.
Pumunta nalang ako Kung saan magiging okay ako.
Umupo ako sa may bench.
"Kailan Kaya ako magiging okay?"I whisper.
Pinag mamasdan ko lang ang kalikasan nang biglang may nag salita.
"Jay..."tawag nito sa aking pangalan.
Pansin ko ang mga sugat at pasa nito sa kaniyang mukha.
Tumayo ako at maglalakad na Sana nang bigla niyang hawakan ang aking kamay.
"Ang init mo."tugon ni dustine.
Hinawi ko ang kamay na nakahawak sa akin.
"Wala Kang pake."malamig Kong sagot.
"Nandito ako para humingi ng sorry..Maniwala ka,Hindi namin gustong saktan ka."
Bumuntong hininga ako.
Siguro mali 'tong ginagawa ko sa kanila...
"I-i'm not mad I'm just hurting."
"We can't lose a friend like you."Biglang tugon niya.
I'm staring at him.
Pag katapos ay tumalikod na ako sa kaniya.
"Don't worry,mawawala din ito."malamig Kong tugon at nag simula ng mag lakad.
Hindi ko man lang naramdaman sa aking balat ang simoy ng hangin.
Napag desisyonan konang pumunta ng first schedule ko which is kaklase ko ang mga kaibigan ko.
Napapikit ako nang bigla akong nahilo.
Ramdam ko ang pag bigat ng aking mga Mata.
Naramdaman ko nalang ang isang kamay na nakahawak sa aking beywang.
Pag angat ko ng tingin ay nakita ko si Kai,Owen at dylan.
Si owen ang may umalalay sa aking pag tayo.
"Fuck!Mainit si jay!"baling nito sa mga kasama niya.
Sinubukan kong tumayo ng maayos.
"I'm okay."tugon ko.
Nag umpisa na akong mag lakad ngunit dalawang akbang palang ay natumba ulit ako,mabuti nalang ay mabilis akong nasalo ni Dylan.
"You're not okay."he said.
"I said I'm o-okay!"Inis konang wika.
Natutumba man ay pinilit ko ulit ang aking sarili na tumayo.
Tumalikod na ako sa kanila.
"Kahit saan ako pumunta bakit lagi kayong naroroon?"Inis Kong tugon at umalis na palayo sakanila.
Dumaretso na ako sa room namin.
Wala pang Tao Kaya ipinikit ko muna ang aking mga Mata.
BINABASA MO ANG
[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)
Teen Fiction"they were protecting me the way i can't...." Dahil sa kanila Kung Bakit ko nahanap at nakilala ang tunay na ako... Dahil sa kanila Kung Bakit nakakaya ko pang lumaban.... I'm glad I met them....and they become my friends.