[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)

CHAPTER 171

Pag labas ko bumungad sa akin ang mga nag aalalang Kong mga kaibigan.

Nagulat ako nang bigla akong yakapin ni dustine.

Nang bitawan na niya ako ay tumingin ako sa malayo para iwasan ang mga matang nakatingin sa akin.

I wiped my tears.

"Mapagpanggap..."napangiwi ako sa sinabi ko."Ang alam niyo matapang ako."nakita ko ang pamilya kona lumabas."Hindi niyo alam na durog na durog na ako...Durog sa kaisipan na lumalaban ako mag isa kahit sobrang sakit na."again I wiped my tears."walang magawa kundi ang pigilan ang pangingilid ng luha..at ipakita na matapang ako at masaya..."bumuntong hininga ako."kahit hindi naman talaga."napangiwi ako sa huli Kong sinabi at tinalikuran na sila.

____

Dustine's POV

nanlalambot kong tiningnan ang posibleng nawawala kong kapatid.

Narinig ko ang lahat at hindi ako pwedeng mag kamali...

Hindi siya totoong kapatid ni Sam..

Maaari kayang siya ang tinutukoy ni dad na lumapit ng academy?

Walang ano-ano'y niyakap ko ito.

Pag bitaw ko,nakita ko ang mga luhang pumatak Mula sa maganda niyang mga Mata.

"Mapagpanggap..."panimula nito."Ang alam niyo matapang ako."tinignan ako ang tandang dahilan ng lahat.i want to punch him!pero hindi ko magawa dahil ama parin  siya ng kaibigan ko."Hindi niyo alam na durog na durog na ako...Durog sa kaisipan na lumalaban ako mag isa kahit sobrang sakit na."she wiped her tears."walang magawa kundi ang pigilan ang pangingilid ng luha..at ipakita na matapang ako at masaya..."bumuntong hininga ito."kahit hindi naman talaga."huli nitong sinabi at umalis na.

I heard it clearly.

Sinabi ni Tito ang insidente kung bakit nag katrauma si jay.

*Flashback*

Nang mag kasagutan na ang pamilya ay napag desisyonan namin na lumabas na muna.

Gusto ko man pakinggan ang lahat ngunit bilang respeto na din ay lumabas na ako.

Pero ilang minuto pala ay hindi na ako mapakali kaya sumandala ako sa may gilid ng pinto at binuksan ng bahagya ang pinto sapat na para marinig ko ang mga ito.

"Gusto ko lang malaman ang totoo,dad.Gusto kong ipilit sa sarili ko na hindi mo pinatay ang totoo kong n-nanay."

Napa-ayos ako ng upo nang marinig ang sinabi ni jay.

Napahawak nalang ako sa may pader para hindi matumba.

Hindi pwedeng siya...

"Oo,naging masama akong tao pero hindi ako pumapatay ng mga taong walang kalaban-laban."panimula ni Tito."Hindi ko gustong masira ang pamilya mo, anak."pilit kong pinipigilan ang aking galit."may utang na loob ako sa kanya.Hindi ako makatanggi dahil alam Kong papatayin niya ako."huminto its saglit."Gusto niyang makuha lahat ng yaman na meron ang kapatid niya..gusto niyang kunin lahat,Kaya pati ang sarili niyang kapatid kaya niyang patayin which is your biological dad."kumunot ang aking noo sa sinabi niya."Ipinag katiwala ka nang tito mo sa akin.kailangan daw kitang patayin."umiiyak na tugon ni Tito.

Mas Lalo akong nanlambot nang marinig ko Kung sinong may gawa.

Nang bumaling ako sa nga kasama ko ay Parang nag aalala na sila.

"Tito?"jay ask.

"the man who killed your mother.Gusto kong tumakas sa kaniya pero hindi ko magawa dahil kahit  saan man ako pumunta makikita at makikita niya ako."Dinig ko ang pag buntong hininga niya."God knows how much i hated myself,napaka Bata mo para maranasan ang bagay na iyon.Hindi ko sinunod ang ipinag uutos ni leo "