"lil sis,are you okay?"bumalik ako sa wisyo nang Biglang mag salita si kuya.
Kami Lang dalawa Kaya malakas ang loob niyang tawagin ako sa lagi niyang tawag sa akin.
Matapos Kong masaksihan ang nangyari kagabi ay Parang lagi nalang akong tulala.
"Kuya,sobrang lungkot siguro ni Alex.."Biglang Saad ko na siyang nag pa buntong hininga sa kaniya.
"He is..ni Hindi siya lumalabas nang kaniyang kwarto."
"Ano ba dapat Kong gawin?Yung mapapasaya natin siya."I asked.
"I don't know..sa totoo lang hindi naman talaga basta-basta mawawala ang lungkot na nararamdaman ni Alex.normal Lang yan,Lalo na Pag dumadating sa buhay natin ang mawalan ng mga taong importante sa atin."huminto ito sa pag sasalita sabay buntong hininga "sa ngayon pabayaan na muna natin siya."dagdag nito sabay gulo niya sa aking buhok.
I nodded my head.
Tumayo na ako at iniayos ang aking sarili.
"I need to go now kuya."paalam ko sa kaniya.
Malungkot akong nag lakad palayo.
Habang naglalakad ay pumikit ako.
"Lord,I know it's too much para hingin na maging okay na si lola.but Lord Alex need her Lola..."
Napa dahing nalang ako nang maramdaman ko ang Biglang pag salampak ko sa sahig.
Napahawak ako sa aking pwetan ng maramdaman Kong masakit ito.
Pag mulat konang aking mga mata ay nakita ko si denise na nasa harapan Kona.
Bihira Ko nalang siyang Makita dito sa campus kahit lagi Kong nakakasama sin sam Hindi na rin ito sumasama sa amin.
Mabilis niyang inilahad ang kaniyang kamay.
Kinuha ko ito para makatayo.
"Thank you."nahihiyang Sabi ko.
"Sorry nasaktan kaba?Hindi kase Kita napansin."
Parang may kakaiba sa pananalita niya..
Siya pala ang naka bangga sa akin.
Napa-hawak nalang ako sa aking noo.
Napansin?eh ang lawak Kaya ng daan.
"Okay Lang ako."tipid Kong Sabi.
Aalis na Sana ako nang biglang mag salita ulit ito.
"Jay."tawag niya sa aking pangalan."can we talk?"
Vacant ko pa Naman kaya mabilis akong tumango dito.
Nagpatuloy na ito sa pag lalakad at sinundan ko naman ito.
Wala ng mga estudyante na nasa labas pa bukod sa amin.
"Do you really love him?"she said out of nowhere.
Mabilis akong lumingon sa kaniya
Anong klaseng tanong Yan? isn't obvious?
"I do love him."mabilis kong sagot.
Pansin ko ang pag tawa niya ng mapait.
"Anong meron sayo na Wala ako?"bulong nitong Sabi na Hindi ko narinig.
"Pardon?"
"I said stay Inlove.haha"
Nginitian ko Lang ito bilang Pag tugon.
Patuloy lang kami sa Pag lalakad.
"How's your love Life?"Biglang tanong ko.
Naku-curious din kase ako dahil sa sobrang ganda ba Naman niya eh walang mag tatangkang manligaw sa kaniya?
"Still single.haha"
"Sa ganda mong yan?walang nagg babalak manligaw sayo?"Hindi makapaniwalang tanong ko.
Pansin ko ang pag iiba niya ng ekspresiyon.
"Mabuti kapa napapansin mo?Bakit siya Hindi?haha"
Nahahalata ang mga pekeng tawa Niya pero isinawalang bahala ko na lang iyon.
I just shrugged my shoulder.
Hindi Kona din siya sinagot dahil Wala din Naman akong alam sabihin sa kaniya.
Hindi kona namalayan na naka pasok na pala kami sa may auditorium.
Umupo kami sa may bench Kung saan kami Lang ang nandoon.
"Gaano mo pinag kakatiwalaan ang mga kaibigan mo?"she asked.
"Pinag kakatiwalaan ko sila ng buong-buo."
Kita ko ang pag ngisi nito habang naka tingin sa malayo.
"Ako na ang nag sasabi sayo.....huwag na huwag mong ibibigay ang tiwala mo sa isa sakanila."
Marami akong kaibigan at Hindi ko alam Kung sinong tinutukoy niya.
"They'll my friends at Hindi ako mag dadalawang isip na ibigay sakanila iyon."pigil ang inis Kong sabi.
"Really, friends?HAHA."mapang-asar niyang tanong.
"FRIENDS."Pag didiin ko.
"Okay fine."sabay taas niya sa dalawang kamay niya na Parang sumurrender na."pero binalahan na Kita."
Napahawak nalang ako sa aking braso ng maramdaman ko ang pag Taas ng mga balahibo ko.
*Blag!*
Sasagot pa Sana ako nang mapabalikwas kami sa aming kinauupuan ng may narinig kami na parang may nahulog sa labas ng gate ng auditorium.
Nagkatitigan muna kami bago ito tumayo.
"Titignan ko muna Kung anong meron doon."Pag papaalam niya.
Nakatingin lang ako sa likod niya habang nag lalakad ito palabas.
Malaki ang auditorium.
Nang hindi kona mahagip si Denise ay inilibot ko ang aking paningin sa lugar.
Hanggang sa mahinto ang aking paningin sa isang bukas na gate palabas din ng auditorium.
Isang lalaking nakatayo habang nakatingin ito sa akin.
Napahawak ako sa aking skirt dahil sa takot.
Pilit Kong inaaninag ang mukha niya ngunit nabigo ako dahil may suot itong sumbrero.
Nanigas ako sa aking kinauupuan ng marinig ko ang pag Sara ng gate Kung saan lumabas si Denise.
Pag lingon ko ay mas Lalo akong nanigas nang Makita ko ang lalake na ngayon ay nasa harapan Kona.
Imposible.
Naka ngisi itong nakatingin sa akin.
Tanging bibig Lang niya ang aking nakikita.
Sam..
Sisigaw na Sana ako nang biglang tinakpan niya ang aking bibig gamit ang isang panyo.
Ramdam ko ang mga mata ko na gusto ng pumikit.
Nahihilo na din ako.
"Nice to meet you my nephew."
Huling dinig ko sa lalaking kaharap ko bago sumara ang aking mga Mata.
_________
Sino Kaya siya?
Comment down Kung kilala niyo siya hahaha.
© Chubbyseksiako
BINABASA MO ANG
[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)
Teen Fiction"they were protecting me the way i can't...." Dahil sa kanila Kung Bakit ko nahanap at nakilala ang tunay na ako... Dahil sa kanila Kung Bakit nakakaya ko pang lumaban.... I'm glad I met them....and they become my friends.