[Book 2]I FOUND MY LIFE:THE TRUTH (Completed)

EPILOGUE

Sam's POV

Three years later...

Its her third death anniversary,tatlong taon na din akong nangulila dahil sa kaniya.

Pumunta ako sa cemetery para dalawin siya.

Napaka sakit ng nangyari.tandang-tanda ko pa ang lahat.

Inilagay ko ang bulaklak sa harapan ng kaniyang lapida.

Umupo ako sa harapan mismo ng kaniyang lapida.

"I miss you."bumuntong hininga muna ako bago ulit mag salita."it's been a years since nawala ka."hinawakan ko ang kaniyang lapida Kung saan nakalagay ang kaniyang magandang mukha."you left without saying goodbye."I wiped my tears."Napaka laki ng naging parti mo sa buhay ko.you've been there for me through ups and downs, hinding-hindi Kita makakalimutan..."

"Sam.."Mula sa aking likod nakita ko ang napaka ganda kong asawa kasama ng aking mga kaibigan at Sina candy.

Lumapit sila sa akin at umupo para harapin ang babaeng naging parte ng buhay ko.

"Hi,denise?it's been a years..."panimula ni Nathalie."kamusta kana diyan?"tumingin muna ito sa akin bago nito pinag patuloy ang kaniyang sasabihin."Alam mo bang nahuhuli ko ang kaibigan mo na u-umiiyak?"she said while her tears drop."I realized how much you mean to him,she love y-you."tatango-tango nitong sabi habang umiiyak.nag-aalala Kong hawak ang kaniyang kamay."Sobrang importante ka sa kanya."dagdag niya sabay ngiti nito habang nakatingin sa lapida ni Denise na Parang nakikita niya ito.

*Flashback*

Lahat kami ay tahimik na pinapanood ang bawat galaw ng mag ama.

Humihingi ng tawad ang daddy ni Denise.

He cried.

Bahagyang lumapit si Tito david.

Napalunok ako nang dahan-dahan nilang bunutin ang kanilang mga baril.

Nanlaki ang aking mga mata nang makita si jay na humarang sa kaniyang ama.

Mabilis kong itinutok ang baril sa aking pinaka mamahal na kaibigan.

Ipinikit ko ang aking mga Mata kasabay non ang pag putok ng baril ko sa kanilang kinatatayuan ganon din ang kaniyang ama.

Mabilis na nag sipatakan ang mga luha sa aking mga Mata.

Nanginginig ang aking katawan nang imulat ko ang aking mga mata,napa din ang pagkakahawak ko sa baril nang Makita ang  mag amang nakahandusay na sa sahig.

She died because of me...

*End of flashback back*

Hindi ko kayang mawala si denise ngunit hindi ko hahayaang mawala ang Mahal ko.

"Tito,Denise...."dinig kong tawag ni nathalie."matagal kona kayong napatawad."bahid ang lungkot sa kaniyang boses."S-salamat sa konting panahon na nakilala ko k-kayo."

____

Nathalie's POV

Marami man dumaan na mga pag subok sa amin hindi pa rin kami sumuko ni sam,mas lalo pa naming minamahal ang Isa't-isa.

We're married.... Hindi na daw niya Kaya Kung mawawala ako sa buhay niya,ganon din ako.

Punong-puno ng challenges ang mga pinag daanan namin and now we're happy.

Masaya na kami kasama ang aming pamilya at ang 5 months old naming baby.

Sobrang saya ko ngayon dahil na lampasan ko,namin ang lahat....

Maging  mabuti sa lahat ng oras,kahit ang ibang tao ay hindi naging mabuti sayo.

Salamat sa inyo dahil naging masaya ang ending ng pag mamahalan namin ni Sam...Thank you for being with us until the end.

~~~~the end~~~~~~

I'm crying!!😭😭

Ps:soft and kind hearted people like Nathalie jay salazar-lewis are not fools,she know what people did to her but she forgive again and again because she have a beautiful heart.

Hindi na ako mag tataka kung maraming nag mamahal sa kaniya.

How about you?Anong masasabi mo sa kaniya?

Please comment down👇

I love you all!❤️