Troubles in deep

vriendschap?

-jonas-

Als ik mijn ogen open doe, is het eerste wat ik zie Tess haar glimlachende gezicht boven me hangen. ''Joon!''  Ik glimlach en ga overeind zitten. Mijn ogen worden groot en er trilt iets in mijn borstkas. De vampier. Ik kruip naar achteren, tegen de muur aan. Ik trek mijn knieën op. Ik kijk naar de vampier.  Ze heeft donkerrode pijpenkrullen tot haar billen. Ze draagt een donkerrode broek. Ze heeft een grijs, met zwart en rood geblokte blouse waar een leren vleermuis op is genaaid.  Ze draagt leren, dikke, laarzen waar zwarte beenwarmers bovenuit steken. Ze heeft een bleek gezicht. Ze heeft grijze ogen met een rode glinstering. Haar lippen zijn donkerrood en haar hoektanden steken een piepklein stukje onder haar bovenlip uit. Eng.

-Rosa-

De jongen die Jonas heet, bekijkt me aandachtig. Hij kijkt me met grote ogen aan. Ik glimlach. Hij schiet tegen de muur aan en zakt in elkaar. Ik frons. Wat heb ik nou weer gedaan!? Ik kijk naar Tess die haar lachen probeert in te houden. Ik kijk haar beledigd aan.  ''Wat!?''  Ze glimlacht.  ''Je glimlachde! Maar... je hoektanden!''  ze giert het uit. Ik denk even na en dan schiet ik in de lach. Ik mag die Tess. Al is het een mensenkind. Ik vuur mijn krachten op Jonas af en hij komt weer bij. Als hij me ziet kruipt hij weer tegen de muur aan. Ik kijk Tess hulpeloos aan. Ze knikt. Ze loopt naar Jonas toe en gaat tegenover hem zitten. Ze wijst even naar mij. ''Jonas, dit is Rosa.''

-Tess-

''Jonas, dit is Rosa. Ze is een vampier. Ze... nou kijk. Je was net dood. Écht, joons! Je hart klopte niet meer. En... Rosa heeft je tot leven gewekt met haar krachten.  Ze is niet gevaarlijk, ze wil ons niet bijten.'' Jonas kijkt me aan. Het klinkt allemaal belachelijk, wat er is gebeurd.  ''Yeah right. Geloof het zelf. Tess, ik wil nu naar huis!''  Rosa komt naar ons toelopen. Ze tovert een platte, doorzichtige plaat tevoorschijn.  Ze knipt in haar vingers. Er komen beelden. Vanaf het moment dat Jonas doodging tot dat hij kreunde. Hij kijkt er gefronst naar. Als Rosa de plaat weer weghaalt,  staat jonas op en loopt naar Rosa toe. Hij steekt zijn hand uit. Rosa pakt hem beet.  ''Sorry.''  Fluistert hij.  Rosa glimlacht.  ''Doesnt matter. Kom, we gaan naar boven. Ik loop naar ze toe en we stappen door het gat in de muur.