Bir şeyler kazanırken bir şeyler kaybettiniz mi?
Muhtemelen kaybetmişsinizdir.
Eğer kaybetmediyseniz gerçekten bir şey kazanmamışsınızdır.
Çünkü insan bir şey kazanırken bir şey kaybeder.
Bir kız ve herşey için kendini feda ederek, herşeyi elde etme...
Sınıfa girdiğimde herkes şaşkınlıkla bakıyordu. Herkes şuan beni konuşuyordu. Sınıftan biri "Koçum pardon ama burası 10 A sınıfı ". "E yani? " " Bu sınıf özel bir sınıf anlayacağınız. Sanırım sınıfları karıştırdın. " "Hayır karıştırmadım. Müdür bana sınıfımı söyledi ve burdayım. "Diyip umursamaz şekilde oturdum. Herkes şaşkınlıkla bakıyordu. Daha konuşacaklarken hoca girdi. "Oturun " dedi. Ve beni gördü. "Sanırım yeni gelensin kenfini tanıt. " dedi. "Adım Ezra Lewis. Babamın işi yüzünden buraya taşındım. Daha soru yoksa? " dedim ve oturdum herkes suskundu. Umarsamaz davranışlarım sayesinde eskisi gibi değildim. Kimse beni ezikleyemeyecekti burada. İzin vermeyecektim. Hoca derse başladı. Derste tüm sorulan sorulara cevap verebiliyordum. Hoca beni gerçekten sevmişti sanırım. Elimden geleni yapmalıydım ve Night'ın yüzünü kara çıkarmamalıydım. Bazıları bana hayranlıkla diğer kalanlar ise kıskançlıkla bakıyordu. Ders bitince "Sınıf başkanı kim? "Dedim. Aradan mor saçlı bir kız çıktı. "Benim. Ne oldu? " dedi iyi niyetli çıkan sesiyle. "Ders programımı sen verecekmişsin de. " Çantasını karıştırdı. Kağıt çıkartıp "Al " dedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kız bu. ) "Teşekkür " edip okulu gezmeye karar verdim. Okulu gezerken kulaklık takıp şarkı açtım. (Medyayı açın. ) Okul hoş ve büyüktü. Kantini bulduğumda bir sosisli ve ice tea aldım ve masaya oturup yemeye başladım. Bu okul eski okuldan daha ferahtı. Doğru özel okuldu. Beden dersi yarındı. Fakat herkesi şaşırtmak istiyordum. O yüzden Nightmare'la konuşup koşma, dövüş ve atlama üzerinde çalışmalıydım. Hem belki bugün yeni yardımcı gelirdi fakat kendimi ondan daha geliştirmeliydim. Belki okuldan sonra Nightamare dan izin alıp koşardım. Gerçekten kendimi geliştirmeliydim. Yoksa gerçekten zayıf kaldırdım diğerlerinden. Ve baş yardımcı olmamın ne manası kalırdı?
Yemeğimi bitirdiğimde sınıfa tekrar girdim. Ve sınıfta birşey konuşuyorlardı. Haberlerle ilgili olduğunu duyabilmiştin sadece. Telefondan haberlere girdim. Son dakika haberinde bugün bir kızın öldürüldüğünü ve öldürüldüğü odada kan ve bir sembol varmış. Melek kanatları... kız 15 yaşındaymış. Hiç şaşırmamıştım. Bunu Nightmare yapmıştı. Bakalım Nightmare yeni yardımcı bulmuş muydu? Hoca derse girdiğinde telefonumu kapattım. Sadece dersleri dinledim ve her soruda cevap verdim. Okul bitince heyecanlıydım. Taksi çağırıp evin yerini söyledikten sonra yol boyunca şarkı dinleyip başımı koydum. Etraf çok güzeldi. Şarkı hoştu. Acı benimi herşeye daha sıkı tutunmamı söyledi. Beni yıkıp tekrar inşa etmişti. Kendi gemimin kaptanıyım. Geldiğimi farkettiğimde parayı verdim ve anahtarla eve girdim. Nightmare oradaydı. Yanında bir kızla duruyordu. "Selam ben Ezra lakabımla Black Angel. " dedim. Kız "Ben de Olivia lakabımla Purple Night. "dedi. Kız sarı saçlıydı. Hoş ve tatlı bir tarzı vardı. İnsan bu kızı görse bu kız mı katil diyip gülebilirdi. Ama öyleydi. Öyle olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Nightmare sen yeni kızla konuşursun. Koşuya çıkabilir miyim? Biliyorsun alıştırma yapmam lazım. " dedim. O da başıyla izin verdi. Ben de dışarı çıkıp bir parka gittim. Orada koşmaya başladım. Hiç durmadan arkamda birile kovalıyormuşcasına hızlı koşuyordum. Bu kadar hızlı koşmak yormaktan çok hoş bir hissi hissettiriyordu. Özgürlük...
