TamAy

#1

"Ben çıkıyorum anne!" dedi Ayra kapıdan çıkarken.

"Tamam kızım görüşürüz." dedi Aydan hanım.

Her gün okula isteksiz gidiyordu,sıradan bir okulu vardı ve o buradan nefret ediyordu.Her sabah olduğu gibi müzik dinleyerek okula doğru yürümeye başladı.

Okul kapısına geldiğinde o Çağıl denen küçük sürtüğü görmüştü. Yine erkeklerin yanında onlara dekolte show yapıp popüler olma çabasındaydı.

Ama bugün ona bulaşmak istemiyordu. Açıkçası o kızı zaman kaybı olarak görüyordu. Ayra;Çağıl'ın kendinden küçük olmasına rağmen bu kadar rahat ve kural tanımaz hallerini müdürün kızı olmasına bağlıyordu. Ve bu sinir bozucuydu.

Çok geçmeden kendi sınıfına , sırasına ulaştı. Dersin başlamasıyla birlikte içinde bulunduğu sıkıcı durum daha da çekilmez olmuştu.

Sonunda öğle arası olmuştu. 4 saat boyunca bu anı beklemişti. Açıkçası hiçbir dersi dinlememiş, konuları da anlamamıştı. Ama bu onun için yeni birşey değildi. O zaten ders dinleyen bir öğrenci değildi.

Karnından gelen garip sesler eşliğinde yemekhaneye doğru hızla yol aldı. Yemekhaneden içeri girince direkt sıraya geçti. Bir eli karnında kendi kendine öğle arası olduğu için şükrediyordu.

Çağıl denen sürtükle karşılaşana kadar hiçbir sorun yoktu. Çağıl Ayra'ya bakarak sırıtıyordu. 'Yine birşeyler yapacak ama ne?' diye düşünmeden edemedi Ayra.Ona bakmayı bırakıp yemeğini aldı ve boş masalara bakındı.Sınıfından birkaç kızın bulunduğu masaya doğru ilerledi.Tam masaya yaklaşmıştı ki Çağıl "kusura bakma" dedi ve elindeki yemekleri Ayra'nın üzerine boşalttı.Ne olduğunu anlayamayan Ayra sadece öyle bakakalmakla yetindi.Yemekhanedeki herkes şaşkın bir şekilde onlara bakıyordu.Ve Çağıl yaptığından hoşnut bir şekilde Ayra'yla dalga geçercesine bir kahkaha attı.Oldukça sinirlenen Ayra ise "Bu kadarı fazla.Sen haddini aştın ama.!!" dedi ve Çağıl'ın sarı saçlarından tutup yere doğru çekti. Çağıl'dan gelen çığlık eşliğinde saçını daha sert çekip ayağa kaldırdı. Hiç beklemeden karnına sert bir tekme atıp, kafasını yandaki yemek masasına çarptı. Elini Çağıl'ın saçından çektiğinde bir kaç tutam saçı yolmuş olduğunu fark etti. Ama gözü dönmüş gibi daha fazla ceza veriyordu ona daha da sert vuruyordu. Etrafına toplanmış olan öğrenciler korku dolu bakışları arasında tekrar Çağıl'a doğru hamle yaptığında tanımadığı bir kaç el onu tutup Çağıl'dan uzaklaştırdılar. Çağıl deli gibi ağlıyordu ve kaşından kan akıyordu..

"Neler oluyor burada?!!" diye bağırdı müdür. Herkes kenara çekilince yerde oturup ağlayan Çağıl'ı gördü ve " Çağıl!! Ne oldu kim yaptı bunu sana?!" dedi. Bir yandan da Çağıl'ı ayağa kaldırmaya çalışarak.

"Ben ... Birşey yapmadım baba... Ayra! O yaptı... Durup dururken..." diye bağırdı ağlayarak. Bunu duyan müdür ayağa kalkıp Ayra'ya döndü ve "Buraya kadar Ayra .. Şu saatten sonra artık bu okulun bir öğrencisi değilsin!!" diye bağırdı ve Çağıl'ı kucaklayıp revire götürdü... Buna karşılık daha da sinirlenen Ayra "Sikik hayatımın sikik okulunada çok meraklıydım..!!"dedi ve büyük bir hışımla yemekhane den çıktı.Sınıftan çantasını kaptığı gibi süratle okulu terk etti.Öylece yürümeye başladı.."Alın o boktan okulunuzu kıçınıza sokun.!Çok iyi oldu bu iş,zaten nefret ediyordum o okuldan da o kızdan da.O pis sürtüğe de dersini bir güzel verdim.!!"diye söyleniyordu Ayra.

Az sonra burnunun ucuna bir su damlası düştü. Şaşkınca bakınırken büyük bir gürültü eşliğinde bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başladı.

Şapkasını takıp hızla eve doğru koşmaya başladı.Bu okuldan atılma işini ailesine nasıl söyleyeceğini bilemiyordu ama yaptığından hiç de pişman değildi. Hatta kendiyle gurur bile duyuyordu. O sürtüğe cezasını çok güzel bir şekilde vermişti. Ailesi de gurur duymalıydı...

Eve yaklaştığında kapılarının açık olduğunu fark etti.Aydan hanım asla kapıyı açık bırakmazdı.Şaşkın bir şekilde içeri girdi Kayra. Ve karşılaştığı manzara karşısında ne yapacağını bilemez bir halde ağlamaya başladı...