🍷🍷🍷
BUGÜN 2 BÖLÜM YAYINLANDI, DİKKAT!
{9'u atlamadığınızdan emin olun🖤}
⚠️⚠️
Havuç mu Jeongguk'tan çıkar, Jungkook mu havuçtan?
Ya da giren çıkanın aslında bununla hiçbir alakası yoktur ve aslında her şey siyah bir kaplanla ilgilidir?
***
Sabahki mesajın ardından saatler geçtiğinde, hava çoktan kararmak üzereydi.
Evde yalnız olan Jeongguk, tüm kapıları kilitlediğinden emin olarak kafasını dağıtmak için laptopundan en sevdiği şarkı listesini açmış ve böylece yalnızlığının sessizliğini örtpas etmeye çalışıyordu.
Kaynattığı ramen suyunun fokurdama sesiyle yerinden hızla kalkarak ocağın başına gittiği gibi paketi de olduğu gibi küçük tencerenin içine boşaltmış ve birkaç dakika pişmesi için başından ayrılmıştı.
Amerikan tarzı açık ve salonla birleşik olan mutfaktan tam da birkaç metre ötedeki sündüğü koltuğa yürümek üzereydi ki, çalan kapı zili ile birden irkilmişti bedeni.
En son ne zaman zili çalmıştı evinin? Hatırlamıyordu bile. Fazlasıyla asosyal biriydi.
Jimin de öyle çat kapı gelmezdi çünkü Jeon'un böyle şeylerden hoşlanmadığını, mesafeli kişiliğini bilirdi.
Bir an için sadece donup kaldığında aklına sabahki mesaj gelmiş, ama bunun gerçekleşme ihtimalinin düşük olduğuna kendisini inandırmıştı hemen ardından.
Çünkü, eğer o gizli sapığı olsaydı, neden kapıyı çalsındı ki?
Bu pek de onun tarzı değildi. Jeongguk sadece kuruntu yaptığına inanarak kendini kastığını farkında bile değilken yavaş yavaş kapıya doğru yönelmeye başladığında, kapı bir kez daha çalmıştı.
Israrcıydı.
Gencin adımları bir an için telaşla birbirine girdiğinde, eli sonunda kapının kulbunu bulmuş ve tam da açmak üzereyken gözlerini kapatmıştı karşılaşacağı şeye kendini hazırlar gibi.
Kapı açıldığı an hala yumulu olan gözlerine ek dışarıdan gelen hafif bir rüzgar esintisi de tenini okşuyordu şimdi.
Tek bir farkla.
Erkeksi bir odun kokusu...
Hala kapalı olan gözleri, pardon dercesine bir öksürük sesi duymasıyla nihayet aralanmak üzereydi.
"Jungkook??"
Açtığı irisleriyle karşısında öylece dikilen ve kendisinden biraz uzun olan komşusunu, bu sefer de siyah bir şort üstünde bordo rengi bir mutfak önlüğü ve parmak arası terliğine ek bir de alnındaki siyah saç bandı ile tamamen ev halinde görmesiyle bir an afallamıştı Kook.
Tabi sonrasında da rahat bir nefes almıştı korkutuğu bir başkası olmadığı için.
"Oh... Torong-şi..."
Tuhaf bir atmosferin ortasında kalınmış gibiyken, gayet rahat tavırlar sergileyen ve en salaş haliyle öylece duran esmer, sonunda dudaklarını araladı bu duruma bir açıklama getirmek için.
"Bu biraz ani oldu biliyorum ama söylemem gerekirse az önce yemek yapıyordum ve..."
"Ocağa koyduktan sonra havuç olmadığını farkettim, yani... Eğer sende fazladan varsa ödünç verebilmen mümkün mü?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MindFuck を
Fanfiction"Çünkü ben senin, gölgenim Jeon." #𝚃𝙰𝙴𝙺𝙾𝙾𝙺 #BL -- texting & story 04.05.20 ©Jey & ©Bety