hoofdstuk 11

91 9 9
                                    

Ik draag dit hoofdstuk op aan: AnnemirthevanLaar en lollyloverandliker Lees hun boeken ze hebben echt geweldige boeken en ze kunnen supergoed schrijven!!!:)

Pov Samah:

'Goedemorgen Prinsses!'

Ik geeuw en draai me om, bah nu al me bed uit.

'Het ontbijt wacht Prinsses'

'Oke oke ik kom al' ik wrijf in mijn ogen en kijk om mij heen.

Een elfje kijkt me glimlachend aan.

'We zien u zo wel verschijnen' zegt hij en hij verdwijnt uit mijn kamer.

Ik rek me uit en pak mijn iphone. 9:30 staat er op mijn scherm, dan heb ik nog redelijk lang uitslapen.

Ik stap uit bed en loop na de grote kledingkast.

'Wat zal ik eens aantrekken Loriana?'

Loriana kijkt me aan en huppelt naar mij toe.

Dan trek ik een lange felblauwe jurk uit de kast.

'Wauw deze is mooi!!' zeg ik zuchtend.

'Ik trek deze maar aan dat vinden ze vast niet erg' ik loop na de badkamer en trek de jurk aan.

Dan vlecht ik mijn haar en doe mijn medaillon om, de foto die er in zit is zo mooi.. Maar ik moet weten wie dat meisje is. Misschien toch maar aan Savinia vragen.

'Nu nog wat mascara en klaar!'

Ik doe wat op en loop dan de badkamer weer uit.

'Zo Loriana nu gaan we lekker ontbijten!!' zeg ik.

We lopen snel door de lange gang en komen weer bij dezelfde grote deur aan.

Ik open de deur en voor mij staat weer de lange tafel.

Savinia zit al aan de tafel. 'Goedemorgen Samah, lekker geslapen?'

'Jaa heerlijk' en ik ga zitten aan de lange tafel.

'Zo Samah, vandaag gaan we je een aantal dingen leren' en ze kijkt me aan.

Ik knik 'ja ik ben er klaar voor'

'Mooi dan gaan we zo snel mogelijk beginnen'

'Is goed' en ik eet snel door.

Er klapt een deur open en dezelfde elf als vorige keer komt met bakjes eten voor Loriana. Hij zet het neer en loopt daarna weer na de keuken, teminste ik denk dat daar de keuken is.

Loriana begint smakkend aan haar brokjes.

-een uur later-

Ik ben op mijn kamer, zo ga ik weer naar Savinia, ze gaat me een aantal dingen leren en uitleggen ik ben benieuwd.

Loriana is weer in gevecht met het dekbed en ik sta op het balkon te kijken na het prachtige uitzicht.

De lucht is hemelsblauw en er bloeien blaadjes in de kleuren van de regenboog aan de bomen.

Dat is best wel weird..

Er zijn zelfs elfjes bezig met alles onderhouden van alle wonderlijke bomen en bloemen.

Zie ik het nou goed? Of zou het verbeelding wezen, het leek net of ik een eenhoorn zag.

Ik kijk nog een keer goed en dan staat er in de verte een prachtige eenhoorn, hij/zij heeft golvende roze manen en staart, de vacht is wit en een gouden eenhoorn op het hoofd.

'Oma had toch gelijk' fluister ik zacht. Het is echt prachtig! Dat er zoiets moois bestaat.

Alleen jammer dat het zo ver weg is.

Loriana staat inmiddels naast mij,

Ik til haar op, 'mooi he!' zeg ik tegen haar. Ze blaft en ik lach, dan is de eenhoorn verdwenen, hopelijk ga ik die vaker zien!

Ik draai me om, loop van het balkon af en sluit deuren.

'Zo Loriana nu moet ik na Savinia, ga je mee?'

Loriana blaft, 'kom dan gaan we!'

Ik loop na de deur en sluit hem achter mij dicht.

We lopen door de lange gang na haar kamertje.

Ik doe de deur open en het meest verschrikkelijke gebeurd er voor mijn ogen.

Ik knipper met mijn ogen maar het is er toch echt.

Voor mij staat weer hetzelfde zwarte gruwelijke wezen maar het ergste is dat hij Savinia stevig vasthoud.

Haar ogen stralen doodsangst uit.

Wat moet ik nu gaan doen? Ik kan niet tegen hem op, daar is die te groot en krachtig voor, en ik heb geen wapens.

'Zo Samah fijn dat je me gevonden hebt' en zijn ogen kijken mij vol haat aan.

'Wat ga je met Savinia doen?' zeg ik met een bibberende stem.

'Tja.. Dat zul je nog wel zien!' en een gemene lach staat er op zijn gezicht.

Ik maak van mijn handen vuisten, waarom overkomt mij dit weer?

'Leuk om je weer eens gezien te hebben Samah! HAHAHAHA' kippenvel voel ik op mijn armen, wat een griezel.

En voordat ik nog iets kan doen is hij weer verdwenen.

'NEEE NEEE!' Savinia is weg, verschrikkelijk wat nu?

Radeloos loop ik door de kamer,

Savinia wist alles van dit rijk en ik bijna niks.

Loriana blaft en ik schrik op uit mijn gedachten.

'Ja Loriana wat is er?'

Ik loop na Loriana toe die bij het bureau staat te springen.

Dan vind ik onder de stoel een briefje waar haastig iets staat op gekrabbeld.
Samah,
Ik kon dit nog net snel schrijven voordat ik werd gepakt.
Zoek Mikalo hij zal je helpen!

Nu komt het op mij aan! 'Kom Loriana we gaan na Mikalo!!'

We rennen de kamer uit opzoek naar Mikalo.

Wat ze niet weten is dat nog iemand heeft staan meeluisteren.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oeehh wie zou dat wezenn?
Aaaahhh al 384 lezersss tknss❤
Blijf lezen

Vote&comment pleaass

Xxxxx

My secretWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu