Chapter 3: A New Life

38 8 0
                                    

Charlotte's POV:

Ilang minuto pagkatapos kong umiyak pumasok sina Lian at Christine. Nakikita ko sa kanilang mukha na nagulat at nagagalit din sila sa katotohanang hindi pah namin handang tanggapin. "Nakakainis!! Bakit ngayon lang nila yan sinabi? So ano tawag sa mga pamilya natin? Criminals?!! Nakaka-- ahhhhh!!" Bulyaw naman ni Christine. Habang si Lian ay nakaupo sa may sofa at parang prinoproseso pah niya ang mga nangyayari.

"Ano nabah tohh!! Kanina lang may kalandian si Luke, tapos ngayon.. hindi ko nah alam kong ano pang gagawin ko." Lumaki ang kanilang mata sa sinabi ko at bigla nalang akong sinigawan. "May iba si Luke?!!/Gago palah yon ehh!" Yumuko nalang ako at bumulong "Nagsasawa nah kasi siya sa akin kaya yon..." "Tapos, anong ginawa mo?" tanong ni Christine. "Malamang hiniwalayan at binugbog." Sagot ni Lian kay Christine. Magsasalita pah sana sila nang inunahan ko nah sila. "Wala akong ginawa kasi wala naman akong magawa. Kaya yon-- tumakbo nalang ako."

"Tanga ka bah o tanga ka?" galit nah sabi ni Lian. "Wag mong pagalitan ang tao, siya nanga yong nasasaktan siya pa yong pinagagalitan." depensa ni Christine. "Ano nah gagawin mo?" dagdag pa niya. "Ano pabah kundi pakawalan siya. It may hurt letting go but I know it hurts more to hold on." totoo naman ahh, at ayaw ko nang mas masaktan pah. Wala naman akong magagawa, nagsasawa nah yong tao eh.

Ilang minuto kaming tahimik hanggang sa basagin ni Lian ang katahimikan. "Ano nang gagawin natin? Mag aaral pah bah tayo?" "Malamang, at saka diba sabi nila minor training lang pag before sa college. Kasi yong mga eldest nah tagapagmana lang naman yong since birth talaga don sa school na yon." Medyo gumaan ang loob ko sa sinabi ni Christine. Kasi dapat nagpapasalamat ako at bunso ako kaso lang... sabi ng tita ko, since wla silang anak ni tito ako yong magmamana sa 'business' nila. Pambihira kasi ako yong paborito ehh. "Basta walang maghihiwalay pagdating sa Scelus Academy huh? Pakamapatay pah ako ng di oras." pagbibiro ko sa kanila upang gumaan mga luob namin.

1 week later*

Isang linggo nah ang nakalipas simula nong nalaman namin ang katotohanan ukol sa 'businesses' ng mga pamila namin. Isang linggo nadin qng nakalipas simula nung nakipag break ako kay Luke.

"Char, alam mo naman nah mahal ka ng tita diba? Kaya pagpasensyahan mo nah ako at ngayon ko lang nasabi sayo ito. I wanted you to live atleast a few years of a normal life. Something both your parents and brothers never had." Naawa ako sa pamilya ko dahil sa sinabi ni tita. Kaya dapat galingan ko para kahit papaano maipagmalaki nila ako. Ang selfish ko pala noh.. here I was complaining about my 'new life' when they didn't even get a chance to live a normal one.

All my life I received so much love not only from my parents and tita, but also from my brothers. I remembered when I was a kid, tuwing may nababasag ako, inaangkin nila nah sila yong may kasalanan. Dapat thankful ako ngayon, kasi I was and still am very loved. Yinakap ko si tita pati narin yong parents ko at nagpa-alam nah. Paglabas ko nang bahay, sumakay nah ako sa family van namin dahil kanina pah naka alis sila Lian at Christine.

"Miss, gising nah po dumating nah ho tayo sa Scelus Academy." wha--- hindi ko namalayan nah nakatulog nah ako. "Sige manong salamat , paki baba nalang sa mga gamit ko." Pagbaba ko sa van, na-amaze ako dahil ang ganda2 palah ng paaralan. Kahit ang laki ng gate, kitang kita ang parang mansion-like school at mga napakataas na mga buildings sa may gilid at likod nito. Kinuha ko nah ang gamit ko galing kay manong at nagsimula nang maglakad papasok.

May isang babae nah nakakuha sa atensyon ko, para kasi siyang si Christine ehh. Naglalakad tapos ang laki laki ng ngiti niya, but I admire that girl kasi kahit parang bumaliktad nah ang mundo ang positive parin niya, or i think so. Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang nakita ko silang Christine at Lian kung saan din ang ibang mga 'estudyante'. "Sorry natagalan ako, so may announcement bah or whatsoever?" tanong ko sa kanila. "Wla pah, umalis sandali yong babae kanina." sagot ni Christine. "Shhh meron nah yong babae, makinig nah tayo." sabi naman ni Lian.

Ilang sandali lamang at nagsalita nah yong babae sa harap. "Welcome new students to Scelus Academy!! Ako nga pala si Ms. Valiente, I am incharge for skills and defenses. Now for the boys proceed to the left building as for the girls duon kayo sa right. And to make everything clear, bawal ang boys sa girls buildings and vice versa. In your dorm, you will find your schedules and the rules that apply in the school. That is all, you may proceed to your respective dorms." "Oii pano kong hindi tayo magka dorm?" reklamo ko sa kanila. "Wag nang choosy Charlotte, dorm lang yan. Magkaklase naman tayo ahh." ito nanaman tong si Lian, napipikon nah agad.

Sa room 216 ako naka assign while silang Christine at Lian naman ay na assign sa room 217. Grabi ang unfair naman ahh!! Ako lang yong nahiwalay sa kanila noh. Pagpasok ko sa room ko, may throwing knife nah tatama sanah sa pagitan ng mga mata ko, mabuti nalang at nasalo ko ito gamit lang ang dalawang daliri ng right hand ko. Bigla nalang sumigaw yong isang babae ng "Wow!! Pano mo yon nagawa?"

Scelus Academy (DROPPED)Where stories live. Discover now