Transferee ako dito sa isang private School Sa Laguna.
Galeng akong Ateneo de Davao lumipat lang dito sa Laguna.
Hindi ako mayaman, hindi ako mahirap. Nasa Middle lang kami. Both Parents ko Doctor. Inilipat nila ako dito sa Laguna sa kadahilanang parusa ko daw ito dahil 'di ako sumunod sakanila.
At para na dim daw Ilayo ako sa mga kaibigan ko.
Tanginang 'yan 'di ko naman pinapabayaan ang pag aaral ko.
Mas bet ko pa din sa Ateneo.
Nasa Med School pa ako pinasok, alam naman nilang
wala akong balak mag doctor.
Habang naglalakad ako sa Hallway 'di ko maiwasang mapatingin sa mga lalaking nakaupong naglalakad.
Natawa ako kasi sabay sabay na napunit 'yong tela sa bandang pwetan nila kaya kitang kita yomg mga Boxer nila.
Actually lima silang lalaki, apat naka Calvin Klein ang
Boxer, pero 'yong isa talaga ang nakakuha ng Attention ko.
'Yong lalaking may Stitch sa Boxer.
Tangina HAHAHHAHAHAHA.
"Mukha masaya naman pala dito." Bulong ko sa sarili ko at nag patulot ng maglakad.
Napatingin ako sa Relo ko. 6:30 pa naman kaya pumunta ako ng Canteen , para kumain.
Nasa kalagitnaan ako ng pagkain ng may Grupo ng kalalakihan ang pumasok.
"Magsilayas kayo! Mga punyetaa!!!" Sigaw ng isa sa mga lalaking nag sisigaan.
Uto uto 'yong iba kaya nagsilabasan agad. Basta ako kumakain lang ako. Pag ako ginalaw ng mga kumag nato malilintikan 'to.
"Ikaw? Lumayas ka sa Harapan ko."Saad ng lalaking nasa harapan ko.
Si kuyang stitch ang Boxer.
"At bakit naman ako aalis?" Tanong ko pabalik.
"Umalis ka! Layaas." Sigaw niya, Ramdam ko yong galit niya. Galitin ko pa nga.
"San?" Saad ko saka kumain ulit.
"Syempre dito!" Asik niya.
"San pake ko?" Saad ko at tinaasan ko siya ng kilay.
"Hindi mo ba ako kilala?" Tanong niya, ang sama ng timpla ng mukha niya.
"Bakit, Sino ka ba?" Tanong ko at tumayo.
Tumawa naman siya ganon din ang kaibigan niya.
"Alexuse Valencia, Now leave." Saad niya.
Saka tinalikuran ako.
"Christina Angela Xien." Sigaw ko kaya napa angat siya ng tingin. "Kilalanin mo sino binabangga mo." Saad ko saka binangga siya.
Noong una nagulat siya.
Charoot lang talaga 'yon ehh, buti success thankyou papa god.
YOU ARE READING
OUR 11:11 AND 12:51 LOVE STORY.
Teen Fiction"Once you're my 11:11 now I'm just your 12:51." "You know what's the most painful between 11:11 and 12:51?" "What?" "When your 11:11 turns into 12:51" "You know what's the most painful?" "W-what?" "When you're my 11:11 but now, I'm just your 12:51" ...
