Dahil nga weekend napagpasyahan kong bumisita sa bahay ni lolo dito sa plipinas. Malaki ang bahay niya wala parin pinagbago, ganoon pa din.
Noong nawala si Kuya doon nagbago ang lahat.
4 years old ako noong nawala siya. Mga 6years old siya nawala, hindi ko alam ano ang mukha niya. Hindi ko siya maalala. Dahil siguro bata pa kami noon.Pero ang 'di ko lang matanggap na biglang nagbago ang pakikitungo niya sa'kin. Ngayon andito ako sa Hardin ng bahay. Kung saan araw araw kami naglalaro.
"Tina, ano ginagawamo dito?" Rinig kong may nagsalita sa likod kaya dali-dali akong tumayo.
"Namiss ko lang ang lugar na 'to Grandpa." Saad ko saka nginitian siya.
"Hmm, I see." Saad niya saka lumapit sa'kin.
"Nababalitaan ko na palagi kayong magkasama ng batang Valencia." Saad niya habang nakatingin sa'kin kaya kinabahan ako.
"Sorry." Tanging nasabi ko.
"I told you, layuan mo siya." Saad niya. Saka tiningnan ako ng seryuso. "Hindi kayo pwede."
"Grandpa hindi ko siya gusto, saka mabait naman siya." Saad niya.
"I told you. 'Wag kang magtiwala agad." Saad niya kaya napayuko ako. " Ayokong masaktan ka gaya ng nangyari sa'kin noon." Dagdag niya. Hinagod muna niya ang likod ko bago tumayo at iwan ako doon.
Hindi ko siya maintindihan bakit ganon?
Wala akong magawa kaya nag Facebook nalang ako.
Nag sroll ako ng scroll hanggang sa nagsawa ako.
Ibaba ko na sana phone ko ng biglang may nagpop up na message.AlexuseValencia:Hey,Nasaan ka?
TinaXien: Bakit?
Alexuse Valencia:Pwet mo may rocket.
TinaXien:Wankosayogago.
Alexuse Valencia: Basta nga kitain mo'ko. Sunduin kita sa Condo mo.
Tina Xien: sa Simbahan sa may Center point doon mo'ko sunduin.
Alexuse Valencia: Okay.
Hindi na ako nagpaalam kay Grandpa basta nalang ako umalis at dalidaling pumunta sa tagpuan namin. Ito kasing lalaking 'to makapag demand ang gago kala mo naman. Medyo Traffic kaya mukhang ma la-late ako.
Pagdating ko, nandoon siya sa labas ng kotse niya habang 'di ma drawing kaniyang mukha, kaya natawa ako.
"Kanina ka pa?"tanong ko sakaniya, napatingin naman siya sa'kin at inirapan ako.
"Punyeta ka. Ano sa tingin mo?" Asik niya kaya natawa ako.
"Isang tawa mo pa akin kana." Saad niya kaya natahimik ako.
"Daming Learn." Saad ko sakaniya saka mahinang natawa. Pumasok na ako sasakyan at ganoon din siya.
"Sa'n ba tayo?" Tanong ko sakaniya.
YOU ARE READING
OUR 11:11 AND 12:51 LOVE STORY.
Teen Fiction"Once you're my 11:11 now I'm just your 12:51." "You know what's the most painful between 11:11 and 12:51?" "What?" "When your 11:11 turns into 12:51" "You know what's the most painful?" "W-what?" "When you're my 11:11 but now, I'm just your 12:51" ...