Chapter 7: Should I Give In

9 1 0
                                    

Maxwell Rohan

One thing that I hate about this date is probably the personality of the person that I'm with. Masyado siyang mahangin at over confident. Hindi ko tuloy maiwasan na pagtaasan siya ng kilay, which I rarely do.

Ang mas nakapagpapainis pa sa akin ay kinikindatan niya lang ako sa tuwing pagtataasan ko siya ng kilay.

Well, call it shallow but it's not just what it is. I'm irritated dahil nababaliw na ang sistema ko. Feeling ko may sakit na ako sa puso dahil madalas na mabilis ang tibok nito. Although it only happens sa tuwing gagawa siya ng gesture na mas lalong nagpapalakas sa appeal niya.

Am I falling in love with him? I don't really know because this is all new to me. But if I really am, well masyado naman yatang mabilis. Is this what they call 'marupok'? Tss.

"Hey lo —I mean Ag. I'm sweating," he stated after playing basketball here in the arcade house. He already played several times, trying hard to beat the record.

Masama na nga tingin kanina noong isang lalaki sa likod namin, isa lang kasi ang currently functional mula sa limang basketball game machine? I don't know what it's called though. Maybe basketball mania, I guess.

"So?" I said with a bored tone.

"Can you wipe it for me?" He sweetly stated with matching puppy eyes and pouting. Damn, he look so cu —here goes my heart again. Trying to beat fast like a race car.

"Use your hands," walang gana kong saad na siyang nagpahalakhak sa kanya nang bahagya.

"Hey Ag! Wait," saad niya na halatang pilit na nagpipigil ng tawa.

I'm so over that game. Naka tunganga lang naman ako habang naglalaro siya dahil hindi naman ako sporty like any other guy. I suck at any kind of sport. Him on the other hand is a different case I guess.

Nahabol rin naman niya ako kaya sumasabay na siya ngayon sa akin ng lakad. Napagpasyahan ko na sumilip sa gotcha prize. Kung saan may mga arcade crane or whatever they call it.

Ilang minuto ang lumipas ay narating din namin agad ang stall kung saan puro lang arcade cranes. Maraming stuff toys ng cute animals, cartoon characters, may gadget accessories, chocolates, candies, and even gift cheques.

"Woah! Spongebob cuties!" Manghang saad ni Adam. Nanlaki pa ang kaniyang mga mata matapos makita ang isang area na puno ng spongeboob at patrick stuffs.

"Like such?" I asked plainly.

"Yeah, but I like you more," pilyo niyang saad na siyang di ko na lang pinansin. I like spongebob as well, but I'm much more in to Patrick Star.

"There's a corner in my room intended for my Spongebob collectibles," he said with a childish smile.

"I see," tila wala lang na sabi ko. I didn't asked him though. Tss.

Okay, I have to admit that I was a lil bit surprised that an epitome of manliness like him, probably has an addiction to a cartoon character.

"Let me guess. Hmm. You like Spongebob too, but you prefer Patrick over him?" ani Adam na may kasama pang maka-ilang ulit na pagtaas baba ng kaniyang dalawang kilay.

The Guy Who Made Me NewTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon