Chapter 7

382 18 0
                                    


Zaretcaia's POV

"You can't convince me, asshole!" Inis na inis na sigaw ko kay Range at tinalikuran siya.

"Hey! Caiquess! I can give you some information about Romanov!"

I stopped on walking away as I heard what Range had shouted. Nang lingunin ko siya ay may naglalaro ng ngisi sa labi niya.

I raised my middle finger as I said 'fvck you' and went inside of my house.

Umagang-umaga ay nambubulabog na siya. Akala naman ng mga kaibigan ko ay nanliligaw ang ugok na 'yon kahit na sinabi ko ng hindi ay hindi talaga naniniwala ang mga kaibigan ko.

Nang makapasok sa loob ng bahay ay nadatnan ko ang lahat na nakataas ang kilay sa'kin, mukhang kanina pa nila ako hinihintay.

I just rolled my eyes. "He's not a suitor. Period." That's all I could say and went upstairs.

Nagbihis ako ng simpleng get-up bago nagpaalam na aalis muna ako. They all at me maliciously but I just ignored them.

Nang makalabas naman ako ng bahay ay natanaw ko si Range na kumakaway sa'kin. I ignored him too and using my Ducati, I turn away from that place.

I stop in Keller's mall and I went inside, hoping he will popped out of nowhere. Maybe...

I sighed. Bakit ba masyado akong apektado sa lalaking 'yon? Sandali ko lang naman siyang nakasama pero 'yong apekto sa'kin para akong bride na tinakbuhan ng groom.

I breath out deeply.

I tried to enjoy my stay in this mall and shove away the heavy feelings I felt but I failed. Ni hindi ko na ma-enjoy ang pamimili dahil mas maraming oras kong ginagala ang paningin sa buong lugar. May hinahanap.

I am almost 7 hours and I am tired but still walking around. Arhg! Gustong-gusto ko ng sabunutan ang sarili dahil sa frustasyon na nararamdaman ko!

In the very first place, I shouldn't be here. I am wasting my time here but I can't control my body to walk outside.

5 pm, I decided to go home. Kailangan ko pang maghanda para sa trabaho ko sa casino.

I am back now from my original work. Lumipat lang naman ako ng trabaho para makita si Keller pero hindi ako nagtagumpay. He's secretary was there to represent his presence and I hate it.

"Saan ka galing, Caia?" Takang tanong sa'kin ni Lockieth nang mabungaran ko siya sa loob ng bahay.

Pagod akong sumalampak sa sahig at pumikit. "I'm tired. Where's the others?"

"Nauna na sa casino, pasunod na nga rin kung wala lang akong nakalimutan."

I open my eyes and stared at Lockieth. "Anong nakalimutan mo?"

"Mag-toothbrush, wala pa nga akong toothbrush mula pa kaninang umaga." Kibit-balikat niyang sabi.

Nandidiring tinignan ko siya. "Really, girl? Baka nakalimutan mo na ring maligo?"

Napatampal ako ng noo nang makitang nag-isip siya ng ilang segundo bago nanlaki ang mga mata.

"Hindi pa ako nakakaligo! Shit!" She screams then look at me. "Sabay na tayo ah? Maliligo lang muna ako!"

I just shook my head and went upstairs to ready for work. After an hour, I am done. Nang bumaba na ako ay ready na rin si Lockieth at nang makita niya ako ay napanguso siya.

"Bakit ba ang tagal niyo mag-ayos? Masyado kayong maarte." Pagrereklamo niya.

I raised a brow. "We are cleaning ourselves better than yours. Hindi tulad mo na limang minuto lang kung maligo."

Monarchy Series 1: Keller RomanovTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon