Magical Realm of Destiny

Chapter 05

[ Chapter 05: Kairo Martino POV ]

"ALAM KONG NANDITO KA PA RIN, IRISH." Bulong ko sa sarili ko, ang boses ko ay puno ng determinasyon at pangungulila. Ang pangalan ni Irish ay patuloy na umaalulong sa aking isipan, at ang pagnanais kong makita siya ulit ay tumutulak sa akin na huwag mawalan ng pag-asa.

Nakatingala kami lahat dahil sa babaeng nalipad sa ere, na siyang tinuturing na master ng mga tao sa paligid. Ang kanyang paglipad ay tila isang magical na tanawin, puno ng kapangyarihan at awtoridad.

"What is her name? Magtatanggal ba siya ng kaniyang maskara?" tanong ko sa babae na katabi ko, ang boses ko ay naglalaman ng pagkalito at pag-asa. Ang aking mga mata ay nakatuon sa babaeng lumilipad, sabik na malaman ang kanyang pagkakakilanlan.

"I don't think so. But her name is Christina Maguilo. She's incredibly strong and smart. She saved many souls trapped in lucid nightmares," sagot niya habang patuloy na tinitingnan ang babaeng nakamaskara. Ang tono ng kanyang boses ay puno ng paghanga, at ang kanyang mga salita ay nagpapakita ng malaking respeto para kay Christina.

"This is not a lucid nightmare?" pagtataka kong tanong, ang utak ko ay nagsisikap na maipaliwanag ang mga nangyayari. Ang mundo sa paligid ko ay tila nagiging isang halo-halong panaginip at katotohanan, at ang pagkakaalam ko sa kung anong klase ng mundo ito ay nagiging mahirap.

"Hindi na. This is a lucid dream at dahil sa kaniya iyon..." sagot niya habang patuloy na nakatingin kay Christina na patuloy na lumilipad sa harap ng maraming tao. Ang sagot niya ay tila nagbigay ng bagong pang-unawa sa akin tungkol sa sitwasyon, ngunit ang pangungulila ko kay Irish ay patuloy pa ring nangingibabaw.

Agad kong naalala si Irish na naging savior ko, siya ang nagligtas sa akin at nagbigay daan upang makabalik ako sa mundo ng reyalidad. Ang pag-asam kong buhay pa siya at narito pa ay tila umaabot sa aking buong pagkatao.

"I am waiting to take off her mask," sabi ko, ang boses ko ay may halong determinasyon at pag-asa. Ang bawat oras na lumilipas ay nagpapalalim ng aking pagnanais na makilala ang tunay na pagkatao ni Christina, at maaaring may koneksyon ito sa aking paghahanap kay Irish.

"Why? are you interested to her?" biglang tanong ng isang babae na pumasok sa aming pag-uusap. Siya ay nakasuot ng asul na gown at pink na maskara. Ang pagpasok niya sa aming pag-uusap ay nagdulot ng pagkagulat sa akin, at ang kanyang tinig ay puno ng interes.

"Hey, kanina ka pa riyan?" tanong ko, ang boses ko ay puno ng pagkamangha habang nakatingin sa kanya. Ang kanyang presensya ay tila isang bagong elemento sa pinag-uusapan naming paksa.

"Nope, not really. Kararating ko lang," tugon niya habang nakatingin din sa akin. Ang kanyang tono ay tila naglalaman ng kaswal na pag-uusap, na nagpapakita na hindi siya ganoon ka-interesado sa aming pag-uusap hanggang sa sandaling iyon.

"Oh! By the way, I am Kairo Martino," pagpapakilala ko, at inabot ang aking kaliwang kamay bilang tanda ng pakikipagkilala.

"I am..." Hindi na natuloy ng babae ang sasabihin niya nang biglang magputok ang fireworks sa labas. Ang mga makukulay na liwanag at tunog ng mga paputok ay nagbigay ng isang kamangha-manghang tanawin na nagbigay pansamantalang aliw sa amin. Halos lahat ng tao sa paligid, kasama ako, ay lumabas upang masilayan ang magagandang fireworks na nagbigay saya sa gabi.

"They are beautiful, right?" tanong ko, ang tinig ko ay puno ng paghanga habang pinagmamasdan ang magandang tanawin.

"Yes, they are," sagot ng babae, ang kanyang mga mata ay nakatuon sa mga fireworks, ang boses niya ay puno ng kasiyahan at pagkamangha. Ang pagdama sa mga fireworks ay nagbigay ng pansamantalang pag-aaliw, ngunit ang pagnanais kong makilala si Christina at si Irish ay patuloy na umaalulong sa aking isipan.