When a playboy fall inlove

Chapter 28

Lucas's POV

Continuation...

Akala na walang mangyayari...

Akala na nauwi sa hindi magandang nangyari...

It was my fault...

"Ako na maghahatid sa kaniya Ash, responsibilidad ko yan." Sabi ko kay Ashton na galit na tumingin sakin.

"RESPONSIBILIDAD MO PALA EH!! BAKIT GINAWA MO PA ANG BAGAY NA YAN?! GAGO!!" Then he punch me.

I deserved this...

I was a jerk...

I was a playboy...

I don't deserve her...

Maybe, this is karma...

Karma, for everything that I did to a girl...

For making a girl cry...

For making a girl being played...

This is the feeling of being hurt by someone you love...

And then, umalis na sila. I turned to astrid and I let her see the anger in me.

"LOOK, WHAT DID YOU DO?!" Sigaw ko sa kaniya. She make her found a reason to leave me.

"Lucas, she don't deserve you!" Sabi ni Astrid sakin. Mas lalong kumulo yung dugo ko sa kaniya.

"Who are you to tell me, who I deserve? Huh?" I saw fear in her eyes.

"WAKE UP LUCAS!! IIWAN KA RIN NAMAN NUN!!" Sigaw niya sakin.

"Who the hell are you?! You're just nothing! Wag na wag ka ng magpapakita sakin ulit. Kung hindi malilintikan ka talaga, Mark my word!" Sabi ko at sumakay ako sa kotse ko at padarag na sinara ang pinto.

Nagmaneho ako papunta sa subdivision nila. Siguro naman hindi siya aalis, I need to explain. I need to talk to her. Pagliko ko sa subdivision nila ay kaagad na akong pinapasok dahil kilala na naman ako. Palagi kung hinahatid sundo si Sam kaya sinong hindi makaka-kilala?

Pagdating ko sa tapat ng bahay nila ay kaagad akong nag doorbell. And I saw Manang Nelia, Sam's Nanny when she was a child. I smiled to her, and she smiled back.

"Hi po, Manang! Nandyan po ba si Sam?" Tanong ko sa kaniya. Kaagad nawala ang ngiti sa labi niya.

"Wala na siya dito hijo, umalis na siya kasama ang parents niya. Hindi sinabi sa amin o maskin sa akin kung saan sila pupunta. Umuwi ditong umiiyak, may problema ba kayo?" Nag-alalang tanong ni Manang. I just give her a weak smile.

"Opo, Manang e. Sige po... Puntahan ko lang sa airport at baka maabutan ko." Sabi ko sa kaniya.

"Oh sige.. mag-iingat ka."

"Salamat po.." sabi ko at sumakay na ako sa kotse ko. Pinaharurot ko yun papuntang LAGUINDINGAN AIRPORT mabilis ang patakbo ko. Sana maabutan ko pa siya dun, sana makapag explain man lang ako.

Pagdating ko dun ay diritso na ang pasok ko. Tita ko ang may-ari nito kaya walang nagtangkang humarang sakin. I need to find her as soon as I can. Nang ilang oras na akong naglibot sa buong airport ay nanghina na talaga ako. I get my phone and call the private investagator I know.

"Oh? Napatawag ka Lucas?" Sagot ni Jake sakin. Jake Medina is my private investagator. I know he can track Sam's whereabouts.

"I want you to track someone for me." Sabi ko sa kaniya at nag agree naman siya. Sinabi ko na sino at nagsimula na siyang magtype sa laptop niya. Hindi ko pinatay ang tawag hanggang sa sumakay ulit ako sa sasakyan ko. Napapikit ako dahil sa frustration.

"I'm sorry, Lucas but I can't track her. Denied lahat ng location na sinearch ko. At masyadong pribado ang kanyang pag-alis, ang mga magulang niya lang ang nakaka-alam kung saan siya pupunta. And I can't track her parents too." Sabi niya sa kabilang linya. Sinuntok ko ang manibela ng sasakyan ko.

Fuck it! I already lose her.

"Sige.. Salamat!" Sabi ko at pinatay ang tawag. Tinapon ko sa frontseat yung cellphone ko at nagsimula na ako magdrive pabalik sa siyudad.

What the fuck will I do now?

Wait for her?

Sure, I can wait for her... but until when?

Umuwi ako sa bahay na sobrang frustrated. Ni minsan walang nagtangkang magsalita pagkapasok ko dahil sa awra ko. Paakyat ako ng hagdanan patungo sa kwarto ko ng nakasalubong ko si Mommy.

"What's with your face, son?" Tanong ni Mommy sakin. I ignored her and pipihitin ko na sana ang doorknob ng pinto ko ng pagalit na nagsalita si Mommy.

"Lucas Saavedra!" Kinompleto pa talaga!

"What?!" Pagalit na sabi ko.

"How dare you turn your back to me?" Nakakatakot magalit si Mommy pero ngayon hindi ko maramdaman yun.

"Whatever, Mom!" Sabi ko at pumasok na sa kwarto ko. Kakapasok ko palang sa kwarto ay tinawag na ako ng maid namin.

"Sir?" Katok niya sakin.

"What?!" Sigaw ko.

"Kakain na daw po kayo. At pag di ka daw bumaba, Daddy niyo na daw po ang pupunta." Sabi niya sakin. What the fuck?! Kakapasok ko lang bababa na naman ako para kumain. Tangina naman. Wala akong choice kundi bumaba para kumain dahil papagalitan talaga ako ng todo ni Daddy.

Pagpasok ko sa Dining Area ay nakita ko na sila na nagsimulang kumain. Masamang tingin ang pinukol ni Daddy sakin.

Kaka-upo ko pa lang nagsalita na siya. "Ano tong sinabi ng Mommy mo na tinalikuran mo raw siya habang nagsasalita?" Tahimik lang na nakikinig ang dalawa kung kapatid na babae.

Nagkibit balikat lang ako. Avoiding his question, I had enough of this day. Ayokong dagdagan pa nila.

"This Saturday, we'll have a meeting with the Ferell. You'll be engaged with Astrid, I'm sure you know her right? I want you to know her more." Diritsong sabi ni Daddy. Napatayo ako sa galit at sa gulat narin. What the hell did I do to the universe?! Bakit ganito nalang ka malas ang nangyayari?

Gulat namang tumingin sakin ang dalawa kung kapatid at si Mommy. "Hell no! I would never engaged to that girl." Sabi ko at galit namang tumingin si Daddy sakin. Never kung sinuway ang parents ko pero this thing? I won't do it.

"And why is that, Lucas? If you won't agree. I'll cut all your cards, sasakyan mo lang ang ititira ko." Banta ni Daddy. The hell I care anymore!

Without hesitation I walk out and go to my room. I get my luggage and pack my things. I get my cards in my pocket. Luckily, I still have 22thousand cash. Pagkatapos kung mag-impake ay kinuha ko ang susi ng sasakyan ko at lumabas ng kwarto. Dala ang dalawang bagahe ko ay nakita ko si Mommy at Daddy nakatayo sa Living Room.

Inutusan ko ang maids namin na dalhin sa sasakyan ko ang dalawang bagahe ko. Kinuha ko ang cards ko, Fine! This is what they want? Then, I'll give it to them. Nakita ko namang malungkot ang Mommy ko at may nagbabadyang luha na lumabas. Umiiyak na naman ang dalawang kapatid ko. This not what I want when Daddy fixed me into marriage. I didn't like it.

"Here! Get this card. And I won't be home anymore. Do all you want to do in that fucking card. And please, wag niyo na akong pakialaman. Hayaan niyo ko sa buhay, at wag na wag niyong haharangan ang lahat ng gagawin ko. Dahil ginawa ko na lahat, I'll go to work to continue my studies. I don't care anymore." Sabi ko at pinuntahan ko ang dalawang kapatid ko at hinalikan sila sa noo. Ganun din ang ginawa ko kay Mommy.

Umalis ako ng bahay at sumakay sa kotse ko. Ngayon mag-isa lang ako, I need to walk hard to continue my studies.

And I promise myself when I see her again. I'll be successful with my own company. And I'll make sure that no ones gonna ruined that. I'll make sure when she come back, I'll win again her heart. By hook or by crook.

See you again Sam...