H A S T A L I K

3.Bölüm: Yanımda kal..

JustSmilexxx   İthafen :)

Teşekkür ederim :)

Buğra mla duygusal karşılaşmamızdan sonra bir kaç saat konuşmuş, film izlemiş ve tahminimce uykuya dalmıştık. Büyük ihtimalle o gece uyanmış ve beni yatagıma bırakmıştı.

Kapının ısrarla çalınan sesini duydugumda duştan çıkıp havluma sarındım, banyodan çıkınca kapıya yönelip açtım. Açmamla yere kapaklanmam bir oldu ' Buğra ne... Hahahaha duuur gıdıklama lütfen hahaha Buğra hahahaa hala giyinmedim kalk' kahkalarımım arasından söylediklerimi anladıgından emin degildim. Küçükken hep yaptıgımız şeyi yapıp burnumdan öptü ve üstümden kalktı.' hadi giyin çirkin okula gitmemiz gerek.. Bugün benimsin bahane kabul etmem' söyledikleri bittikten sonra beni dinlemeden odamdan çıktı. Aynı okulda mı okucaktık harika... ahh sonunda benden daha dengesiz biri.

Gözlerime hafif siyah makyaj yaptıktan sonra odamdan çıkarak merdivenleri ikişer ikişer inmeye başladım son iki basamakta başım döndügü için dengemi kaybettim ben yere sert bir şekilde kapaklanacagımı düşünürken kaslı kollar havada yakalamıştı. ' Gecem iyi misin? Ne oldu? Gece.. Gece cevap ver' Buğra nın gittikçe uzaklaşan sesine cevap vermeye çalışsamda son duydugum onun endişeli çıkan sesiydi.

Kendime geldigimde ilk duydugum şey babamın endişeli sesiydi ' hastaneye götürelim' diye kükrüyordu adeta onu ilk bu halde gördügümde anneme veda edişim geldi aklıma gözlerimi açmaya çalıştıgımda gözkapaklarım beynime isyan etmişçesine emirlerini dinlemiyordu. Gözlerimi sıkıca kapatıp tekrar açmaya calıştıgımda aralayabilmiştim.'baba..' umdugumdan kırık çıkan sesim üç çift gözü bana çevirdi, babam hızla yanıma oturup elimi tuttugunda ' sorun ne' diye mırıldandım sesimin yine kırık çıkmasıma engel olamadım. Ellerime bir damla yaş düştügünde şaşkınlıkla gözlerimi kapatıp tekrar açtıgımda babamın agladıgını farkettim ' kızım iyi misin?  Sen bayılınca ben.. Ben çok korktum Allah ım Buğra olmasaydı bir yerlerini kırabilirdin' babamı annemin ölümünden sonra ilk kez bu kadar korkmuş görmenin şaşkınlıgını üzerimden atmaya çalışarak ' ben iyiyim baba sadece biraz başım döndü aglama lütfen' dedim. Yaşlı ve yorgun bakan gözleriyle gözlerimin tam içine baktı.

' saatlerdir baygınsın' üçüncü çift olan gözlerin sahibine çevirdim bakışlarımı, Ediz!  ' senin burda ne işin var ' diye kükredim hemen bu ansızın kükreme özelligimi babamdan almıştım. Konuşmasına izin vermeyerek babama döndüm.' onu burda istemiyorum lütfen baba' diye ona baktım. Babam öfkelenerek Ediz in kolundan tutarak onu kapıya sürüklemeye başladı sahi babam hangi ara beni bu kadar düşünür olmuştu ki. Buğra oturdugu yerden olanları şaşkın bakışlar eşliginde izliyordu. Üstümdeki örtüyü atarak uzandıgım koltukta yavaşça dogruldum, kapıdan babamla Ediz in bagırış sesleri gelmeye devam ediyordu sonunda dayanamayarak ayaga kalkmaya çalıştım. Tam o sırada bakışlarımı koluma giren Buğraya çevirdim ve yüzündeki buruk tebessümü gördüm. ' yanlarına gitmek istiyorum' diye mırıldandıgımda hemen başıyla onayladı ve bizde kapıya yöneldik. Ediz tekrar bagırmak üzereyken bakışları beni buldu ve sustu ' Gece konuşalım lütfen' sesi fazlasıyla huzursuz çıkmıştı. Ya babamla tartıştıgı için yada koluma girmiş olan Buğra yüzünden huzursuzdu. Dün gece ki Esra olayı gözlerimin önümde şimşek gibi patlarken birden öfkem alevlendi ve Buğra nın kolundan çıkarak kapının eşiginde durdum. Gözleri huzuru gözlerimde bulmuşçasına bakıyordu, elimi yanagına koyma, sarılma, kokusunu içime çekme özlemiyle doldum o an. ' kalpsiz biriyle konuşmaya çabalamaktansa kalbi olanlarla önüne bakmalısın ' agzımdan  çıkan sözler tamamen bana ihanet ederek kaçmıştı. Bana duygu dolu bir bakış bıraktıktan sonra arkasına dönüp ilerlemeye başladı ' vazgeçmicem ' diye mırıldamasını sadece benim duyduguma emindim.

Onun her adımı gözlerimin önündeki siyah noktaları arttırırken burnumdan akan bir sıcak hissettim. Reflex olarak elimi burnuma götürdügümde elime koyu kırmızı bir kanın bulaştıgını gördüm. Bakışlarımı Ediz e çevirdigimde yolun ortasındaydı ve karşıda duran arabasına dogru ilerliyordu. Öksürük krizim başladıgında diz çökmek zorunda kaldım bogazımda hissettigim metalik tadın ne oldugunu anlamaya çalışarak tükürdüm Buğra ve babam yanımda benimle konuşuyorlardı. Söyledikleri hiçbir şeyi duymadıgımı onlara söylemek isterdim.

Sert bir fren sesi kulagımı sagır ederken son gücümle önümde duran Buğrayı kenara itip Ediz e baktım. Yere yıgılmadan önce son gördügüm şey kanlar içinde yerde yatan Ediz di. Hayatım, huzurum kanlar içindeydi, ona kırmızıyı hiç yakıştırmadıgımı söylemiştim ama o yine de kırmızılar içindeydi.

Multimedya da Dolunay var.