Wanting my Dad so called Mistress

Chapter 10

One week had passed and within that week nagkaron ako ng isang business trip kaya naman ang una kong punta sa construction site ay hindi na naulit pa tapos pagbalik kona man niyaya ko lumabas si Leil dahil tampong tampo na sya sakin sa sobrang pagka busy ko.

I was busy playing archery and hitting everything that I've prepared when all of a sudden a loud voice called my name.

Naibaba ko ang hawak ko at lumingon sa papalapit na bulto ni Alfred na malapad ang ngisi sakin.

"My future wife is so great"-he said as he stand next to me.

At anong ginagawa nya dito sa mansyon namin?!

At ano daw future wife?

"Hanggang panaginip mona lang ako magiging asawa"

"Hmm well see about that"

I raise my bow n arrow at the same time and move away from him para sa kanya ito itutok na ikinaputla naman nya kaya lumayo sya ng kaunti sakin.

"B-binibiro lang kita , ibaba mo nga yan"- he said a little bit tensed.

Humarap ako sa target ko at pinakawalan ang hawak ko at mabilis itong bumulusok at tumusok sa lobong may tubig na sinabit ko sa kabilang dulo.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Kinakamusta ka"

Napairap naman ako at nawalan na ng gana sa ginagawa ko.

Nagtungo ako sa round table sa medyo kalayuan at nagpasyang maupo duon . Sinundan naman nya ako.

"Alfred ano ngang ginagawa mo dito?"- konti nalang maiinis nako sa mukha nyang kanina pa nakangiti sakin.

"I just wanna see you---- hahaha!! , Okay joke lang !"

Nakangisi padin na nakatingin ito sakin kaya naman inirapan kona lang sya.

"I came here because I heard that the architect was changed"

"Architect saan?"

Nagsalubong naman ang makapal nyang  kilay.

"Don't tell me wala kang alam sa nangyayari sa kompanya nyo?"

"What do you mean?"

"Your Dad decided to changed the architect. I came here because we are one of your investor and yet hindi mo pa pala alam"

"San mona man nasagap yan?"

"I just heard--"

Hindi kona sya pinakinggan at mabilis ang hakbang ko pabalik sa mansyon.

Bakit hindi ko yata alam yon?

Parang nung nakaraan okay pa naman lahat ah.

I felt useless ! I'm the new boss and yet my father is secretly doing something behind my back.

Walang katok katok na pumasok ako sa office nya.

"You can start. Everything you needed are there. I'm trusting you on this.. this will remain as a secret. Promise me that."

Rinig kong sabi nya sa kung sino ang kausap nya sa phone.

Humarap naman ito dahilan para magtama ang mga mata namin dalawa.

Binaba nya ang tawag at naupo.

"Why didn't you knock?"- he asked

Gusto ko sanang itanong kung sino ang kausap nya pero hindi kona ginawa at iniba nalang ang gusto kong sabihin.

"Why did you changed the architect without informing me?"- may bahid ng inis sa boses ko.

"Let's just say I have other important things to offer to Architect Martinez and besides you don't need to worry about the construction of the building because Architect Morgan will still follow the design Architect Martinez and the other engineers started"

"Where is she now?"

I asked instead not minding what he said earlier.

"She left , she's on the location I told her to go to"

Pakiramdam ko naman nawalan ako ng lakas.

Umalis sya?

"Hindi na po sya babalik?"

Napakunot naman ang noo ni Dad.

"Why are you suddenly interested about her whereabout?, ni hindi mo manlang ako tinanong about sa new Architect assigned for the project."- he said confused na ikinatahimik ko ng ilang sandali.

"Tanya.."

Sinalubong ko ang seryosong tingin ni Dad.

I want to see her..

"Excuse me po. I'm leaving"

Narinig ko pa ang pagtawag ni Dad pero tuluyan na akong lumabas at nagtungo sa kwarto para magpalit.

Paglabas ko ng mansyon naabutan ko pa si Alfred na nag iintay sa labas kaya naman sinenyasan kona lang sya na may gagawin ako pero sumunod padin talaga ang kulit!

"Ano ba-- HOY ANG KULIT MO!"- singhal ko sa kanya at tinulak sya palayo.

Dami ko ng iniisip tapos ang kulit pa nya.

"Saan kaba kasi pupunta?"

"Kay Architect. At pwede ba sa susunod kana manggulo?"

Ngumiti naman ito.

"Sige sa susunod nalang kapag solo kona atensyon mo. Ingat ka babe"

Nag flying kiss pa ito na lalo kong ikinasimangot at pumasok na ako sa kotse ko at nagmaneho palayo.

Pinuntahan ko ang bahay nya.

Para naman akong nanlumo ng makitang wala na ang kotse nya at nakakandado nadin ang pinto.

Nakagat ko ang labi ko at napasandal sa hamba ng teresita.

Ang bigat lang sa pakiramdam.

Oo hindi pa kami ganun kaclose. Aaminin ko para kaming aso at pusa kapag nagkikita pero hindi kona man inaasahan na aalis sya ng hindi nag papaalam sakin.

And worst bakit kay Dad lang sya nagsabi? At bakit sila lang ang may usapan?

Ang sikip lang sa dibdib dahil naging mabait naman ako sa kanya kahit hindi man palagi pero hindi manlang nya ako naalala na sabihan ng goodbye o kaya kahit " HOY TANYANG ISIP BATA AALIS NAKO"

Napaka walang konsiderasyon ng babaeng yun.

Napasinghap naman ako at pinunasan ang luhang tumulo sa pisnge ko.

What the hell?! Why am I crying over to a woman that I'm not close with?!

Naiinis na pinalis ko ang luha ko at bumalik sa kotse ko.

This is not me! Never akong umiyak sa taong umaalis ng walang paalam pero bakit sa kanya ganito ako?
Or baka nag eexpect lang ako na after nung huli namin pagkikita ay magkikita ulit kaming dalawa.
O baka nabigla lang din ako.

Naalala kona man na may contact nga pala sya sakin pero kung tatawagan kona man sya ano naman sasabihin ko?

Napa face palm pako ng makitang napindot kona ang call button.

Biting my lower lip I'm nervous as hell and I hate it.

"Kate Martinez speaking please leave a message!"

Napabuga nalang ako ng hangin at napangisi.

Buti nalang hindi pa nya nasagot.

Huminga ako ng malalim bago binuka ang bibig ko at sinabi ang mga salitang nais kong iparating sa kanya.

"You'll regret leaving without saying goodbye to me Architect"

I unconsciously smiled to what I've said.

Once she come back and once I set my eyes on her again I swear she will regret leaving a gorgeous lady like me behind without even a single goodbye.

~~~~~~~~~

hmmm..