•6•

53 0 0
                                    

Artık yazılmalı söylenmeli söylenilmemiş bütün kelimeleri. Her insanın düşünceleri vardır, hayal kırıkları, zorda olsa sevdiği biri vardır. Bazıları çabalar iyi bir yaşam için. Peki iyi bir yaşam teorisini kelimesini bize kim öğretmiş? Ne kadar iyi olabilir insanın yanında kimsenin olmaması, değerli diye kabul ettiği bir kaç kişiden başka neden kimsesi yoktur insanın? Neden çok sevince gidiyor? Sevince hem de çok sevince daha çok bağlanmaması lazım değil mi ? Hiç değilse onun için kurduğum kelimelere tutunsaydı. Düşüncelerim hep eksik her şey yarım her şey ama kimi gördüysem sevmeye çalıştıysam yarım kaldı. Bu yarım kalmış anılar hiç bir zaman tamamlamıyor birbirini. İlk önce kalbine düşüyor yarım kalanın acısı, belli bir zaman hissettiriyor sonra beynin içinde bir saplantıya dönüşüyor. Öyle çok uzun zaman aldığını sanmıyorum böyle şeylerin oluşması. En zayıf olduğum bir anda vuruyor anılarım, pişmanlıklarım, sırtımdan vuruyor artık her pişmanlığım. Her umudum tükenmeye mahkummuş gibi geliyor. Hep üzülmeye mahkummuş sanki satırlar. Satırların durumu daha kötü bu zamanlar. Sırtına taşıyamacağı kadar yük yüklenmiş satırların. Yavaşça gardı düşmeye başlıyor. Korkuyorum. Yavaşça dizlerinin önüne çökecek pes etmesinden korkuyorum. Birlikte verdiğimiz onurlu mücadeleden. Tek başıma kalmak istemem savaş meydanında, geçmişte yaşadım bu hissi yabancısı değilim. Geçmişe dönmekten korkuyorum geçmişte yaşarken.

~~~~~~~~~~~~~~
Merhaba arkadaşlar, yine yeni bir bölümle karşınızdayız. Beğenmenizi umuyoruz, okuma sayımız düştü fakat bu bizim için engel değildir. Biz yine yazarız kendimize, sevdiğimize, size. Kendinize iyi bakmanız dileğiyle keyifli okumalar. 😊

SESSİZ DEFTERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin