Bütün gerçeklerime sığdırdığım tek yalanımdın sen. Bütün doğrularımdan sakladığım en büyük sırdın ve bir türlü bitmek bilmeyen en yakın mesafemdin sen. İsmin bütün şiirlerimin arkasına saklanmış bir korkaktı. Gözlerin soğukkanlı bir yalancıydı. İyi yalan söylemişlerdi bana. Sesin baharda öten kuşların cıvıltısı gibi bir huzuru öğretiyor. Ellerin unutulmayacak bir heyecanı temsil ediyor. Peki ya benim sevgim nasıl tarif etmeliyim seni sevmenin doğurduğu sonuçları? Benzetmelerle anlatılabilir mi ki hayallerim? Hangi devrik cümlerlerle seslenebilirim yokluğuna? Gerçekten aşık mı sayılır insan birinin gülümsemesini sevince? O gülünce yüzünde hafif bi gülümsemenin olması çok mu kötüdür? İnsan neden bunları düşünürken hep yalnızdır ki? Hiç mi anlamaz karşındaki onu ne kadar sevdiğini, onun için neler yapabileceğini... Galiba hiçbir zaman anlaşılamayacak dediklerimiz. Hiç mi kazanmayacak içinde kötülük bulumayan bi sevgi ve biz sürekli sevmenin özlemini mi taşıyacağız incecik kollarımızda?
Ömer F. OKYAY
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Merhaba arkadaşlar. Yazılar haftada 3 kere yayınlanacaktır. Keyifli okumalar dileriz, yazım hataları varsa kusura bakmayın düzeltmeye çalışıyoruz gördüklerimizi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ DEFTER
RomansaKeşke keşkelerimin dışında da seni sevebilseydim. Duyguları en güzel yol olan şiirle paylaşmayı amaçladık. Tüm hakları saklıdır.
