'En kötüsüde etrafa renk saçarken, kendi içinde siyah olmak...'
•
Keyifli Okumalar Dilerim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bedenimin gücü çekilmiş beni son durağımda gözlerden uzak çaresizce bırakmıştı. Gözlerimdeki yaşlar kurumuştu. Şimdi ruhum ağlıyordu.
Boğazıma bir yumru oturmuşken gözlerimi gökyüzüne çevirdim. Çam ağaçlarının arasından kendini belli eden kara bulutlar beni boğmaya yeterken, başımı hemen yanı başımdaki ona çevirdim. Elimi uzatıp soğuk mermere dokundum.
Parmaklarım soğuktan uyuşmuşken mermerin soğukluğunu daha da hissetmek bendenimi ürpetmişti. Mermerde elimi dolaştırırken kısık sesimden dolayı fısıltı gibi konuştum.
"Yağmur yağacak."
Gözlerimi kapattım. Göğsümdeki ağırlık kendini belli ederken nefes dahi alamaz haldeydim. Yorulmuş kalbim atmak istemezken yanımdaki onun varlığı bunun aksini iddia ediyordu. Kalbime atması için nefes oluyordu.
"Ve yine ikimiz el ele beraber ıslanacağız."
Soğuk mermeri okşarken parmaklarım, o sessizdi. Konuşmadan beni dinliyordu.
Derin bir nefes alıp gökyüzüne baktım. O an gök yarılırcasına gürledi. Bu ses kalbimde yankılanırken kafamı çevirip ona baktım. Hafifçe gülümsedim acı acı. Kalbimde yankılandı.
Tekrar gökyüzüne baktım ve ilk gözyaşı düştü gökyüzünden. Sonra bir iki üç ve hiç bitmeyecek gibi akan gökyüzünün gözyaşları.
Bedenim sırılsıklam olmaya başlarken gökyüzü gürlüyordu. Bizde onun acısını paylaşıyorduk. Gözkapaklarımın çukuru, dudağımın kıvrımları gözyaşlarıyla dolarken gülümseyerek ona baktım.
"Gözyaşları şekerli"
Sonra kendi kendime gülümsedim ve gökyüzüne baktım.
"Gözyaşları şekerli."
Herbir yağmur damlasına benim de gözyaşlarım katılırken sessizce ağladım. Sonra gökgürledi ardı ardına ve bende hıçkırıklarımı serbest bıraktım.
Bedenim sarsılırken ellerimi bir saniye olsun mermerden çekmedim.
Ağladım. Ağladık. Gökyüzü ağladı, ben ağladım.
Her hıçkırığım onun hıçkırığına karıştı.
Zaman öylece akıp giderken bedenim soğuktan titrerken ruhum alev alev yanıyordu. Cehennem ateşinin ortasında kalmış ruhum yanarken onu hiçbirşey kutramazdı. Kurtaracak hiçkimsem, hiçbir umudum kalmamıştı.
